استهزا و شوخی با مقدسات از نواقض اسلام است! خداوند از نوح عل | رد شبهات ملحدین
استهزا و شوخی با مقدسات از نواقض اسلام است!
خداوند از نوح علیه السلام حکایت کرده که به قومش فرمود: {مَا لَكُمْ لَا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقَارًا} [نوح: ۱۳] یعنی: «شما را چه شده که برای الله عظمتی قائل نیستید؟!».
هرچه ایمان فرد قوی‌تر باشد، عظمت خداوند و شعائر دین در قلب او استوارتر است و هرچه عظمت خداوند در دل بنده‌ای کم‌رنگ‌تر شود، کمتر از او می‌ترسد و برای او خشمگین می‌شود، تا جایی که به کلی از گلستان ایمان بیرون رفته و در بیابان کفر می‌افتد.
یکی از نواقض اسلام، اهانت به مقدسات و به سخره‌گرفتن آنها است. در قرآن کریم می‌خوانیم که خطاب به منافقین گفته شده است: {وَلَئِنْ سَأَلْتَهُمْ لَيَقُولُنَّ إِنَّمَا كُنَّا نَخُوضُ وَنَلْعَبُ قُلْ أَبِاللَّهِ وَآيَاتِهِ وَرَسُولِهِ كُنْتُمْ تَسْتَهْزِئُونَ _ لَا تَعْتَذِرُوا قَدْ كَفَرْتُمْ بَعْدَ إِيمَانِكُمْ إِنْ نَعْفُ عَنْ طَائِفَةٍ مِنْكُمْ نُعَذِّبْ طَائِفَةً بِأَنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِينَ} [التوبة: ۶۵/۶۶] یعنی: «اگر از آنان بازخواست کنی، می‌گویند بازی و شوخی می‌کردیم [و قصد توهین نداشتیم]. بگو آیا به خدا و آیات او و پیغمبرش می‌توان بازی و شوخی کرد؟! عذرخواهی نکنید که شما پس از ایمان‌آوردن، کافر شده‌اید. اگر از [سر تقصير] گروهى از شما در گذريم، گروهى [ديگر] را به [كيفر] آنكه گناهكار بودند، عذاب كنيم».
اما آن منافقان چه گفته بودند؟ در روایتی آمده که گفتند «این مرد (مرادشان پیامبر صلی الله علیه وسلم بود) گمان می‌کند قصرها و قلعه‌های رومیان را خواهد گشود» [۱] و در نقل دیگری آمده است: «قاریان قرآن شکموترین، دروغگوترین و ترسوترین ما هستند!». [۲]
شیخ عبدالرحمن سعدی در تفسیر آیه گفته است: «زیرا استهزاءکردن به الله، آیات و پیامبرش کفری است که انسان را از دین خارج می‌کند؛ چرا که اصل دین بر مبنای بزرگ‌داشتن خداوند، دین او و پیامبرانش است و استهزاء به هرکدام از این‌ها با این اصل شدیدترین منافات را دارد» [۳] و استهزاءکردن به ملائکه‌ی خداوند، داستان‌های انبیاء، بهشت و جهنم یا احکام شرعی چون نمازخواندن یا ریش‌گذاشتن نیز همینگونه است، هرچند که ظاهراً در قالب جوک باشد!
پس باید هر انسانی که از خداوند و روز جزا می‌ترسد، زمام زبان خویش را در دست بگیرد؛ پیامبر (صلی الله علیه وسلم)، آنچه بین حرام و حلال است را مشتبهات نامیده‌اند و کسی که مرتکبشان شود را به چوپانی تشبیه کرده‌اند که در چراگاه ممنوعه‌ای حیواناتی را می‌چراند، سپس فرموده‌اند: «آگاه باشید که هر پادشاهی چراگاه ممنوعه‌ای دارد و چراگاه ممنوعه‌ی خداوند، چیزهایی که حرام گردانده است» [۴]، پس باید در خصوص مقدسات هزاران‌بار بیشتر مراقب بود و به آن حریم نزدیک نشد؛ فرد مسلمان، هرگز با مقدسات شوخی نمی‌کند و امور دین را به سخره نمی‌گیرد، بلکه دین را والاتر و مقدس‌تر از هر چیزی قرار می‌دهد و به حریم آن جز به نیکی نزدیک نمی‌شود.
والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته تهیه‌شده در: «رد شبهات ملحدین»
پی‌نوشت‌ها: [۱] جامع البيان، مؤسسة الرسالة، ج۱۴، ص۳۳۴. [۲] همان، ج۱۴، ص۳۳۳. [۳] تيسير الكريم الرحمن، مؤسسة الرسالة، ص۳۴۲. [۴] صحیح بخاری (۲۵) و صحیح مسلم (۱۵۹۹)، لفظ از صحیح مسلم است: «ألا وإن لكل ملك حمى، ألا وإن حمى الله محارمه». bit.ly/3tUbLvm ✾•┈┈••✦❀✦••┈┈•✾ @no_atheism | رد شبهات ملحدین
