عاقبت چهار سرباز خارجی که به کره‌شمالی پناه آوردند سیمون | The end
عاقبت چهار سرباز خارجی که به کره‌شمالی پناه آوردند
سیمون فاوولر _ منتقد فیلم | بخش اول
در ژانویه ۱۹۶۵ و در اوج تنش بین دو کره، سربازی آمریکایی به نام چارلز رابرت جنکینز اهل کارولینای شمالی ماموریت گشت خود را ترک کرد، یک تفنگ ام ۱۴ خالی را برداشت و شروع کرد به عبور از نوار مرزی حائل بین دو کشور. او نگران بود که ممکن است برای جنگ به ویتنام اعزامش کنند و حدس می زد که در صورت فرار به کره شمالی به زودی او را به آمریکا مسترد خواهند کرد. با چنین ذهنیتی سفر پر مخاطره ای را شروع کرد که زندگی او را برای همیشه دگرگون ساخت.
پس از دستگیر شدن توسط نظامیان کره شمالی او ۳۹ سال بعدی زندگی خود را در کشور گذراند. از سال ۱۹۶۲ سه سرباز آمریکایی دیگر از محل ماموریت خود در مرزهای کره جنوبی گریخته و به شمال رفته بودند. زندگی این چهار سرباز آمریکایی در کره گاه لحظات خطرناکی هم داشت ولی در مجموع مملو از یکنواختی های انطباق با زندگی در یک محیط بیگانه بود که تعداد انگشت شماری خارجی آن را تجربه کرده بودند.
چارلز رابرت جنکینز در خاطرات خود از آن دوران که در سال ۲۰۰۹ با عنوان "کمونیست اجباری" منتشر شد، یادآوری می کند که آنها برای فرار از ملالت یکنواختی و برای "تفریح و سرگرم کردن خود" گاه کارهای خطرناکی می کردند: مثل "دزدیدن اموال دولتی، و یا کوهنوردهای کله خرانه و آویزان شدن به صخره های لبه پرتگاه".
کمیته تبلیغات حزب در دوره رییس جمهور کیم ایل سونگ اولین بار به فکر استفاده از جیمز جوزف درزناک در تبلیغات نظامی افتادند. او که مرد رشیدی بود ماه مه ۱۹۶۲ از واحدهای ارتش آمریکا مستقر در نوار مرزی گریخته و به کره شمالی رفته بود. صدای او را ضبط و در بلندگوهای غول پیکری که در حاشیه نوار مرزی حائل وجود داشت برای سربازان آمریکایی در آن سوی مرز پخش می کردند.
او در این سخنرانی ها باید از زندگی با شکوه خود بعنوان یک امریکایی در کره شمالی را توصیف می کرد که سربازان آمریکایی دیگری که از سرمشق او پیروی کنند می توانند در کره زندگی باشکوهی داشته باشند.
در سال ۱۹۷۸ کار بر روی یک طرح سینمایی بزرگ که در نهایت به تولید ۲۰ قسمت از یک داستان حماسی - تاریخی انجامید با عنوان "قهرمانان گمنام" شروع شد. این مجموعه فیلم به خوبی موضع کره شمالی در مورد جنگ سرد را نشان می دهند. با توجه به اینکه در کره شمالی هنرپیشه ای با شکل و شمایل غربی وجود نداشت تصمیم گرفته شد که چهار سرباز اسیر آمریکایی در این مجموعه سینمایی نقش شخصیت های پلید غربی را بازی کنند. چارلز رابرت جنکینز نقش دکتر لکتون، یک جنگ افروز و کاپیتالیست را بازی می کند که هدفش ادامه دادن به جنگ و سود اندوزی شرکت های اسلحه سازی آمریکایی است. جوزف درزناک٬ سرباز آمریکایی دیگر، نقش آرتور یک فرمانده بی رحم اردوگاههای اسیران جنگی را بازی می کرد.
لری ابشایر، سرباز آمریکایی دیگر، نقش کارل دستیار این دو شخصیت اهریمنی را بازی می کرد. و سرباز چهارم به نام پریش، نقش لویز یک افسر ایرلندی تبار را بازی می کرد که از اشغال کشور مادری اش توسط بریتانیا نفرت داشت. ایفای این نقش توسط پریش به نفع او تمام شد. شخصیت او در فیلم بالاخره ارتش بریتانیا را رها کرده و به مبارزه مردم کره شمالی می پیوندد. به همین خاطر مردم در خیابانهای پیونگ یانگ با او مثل یک قهرمان کمونیست واقعی رفتار می کردند.
هر چهار سرباز آمریکایی که هیچکدام حتی تحصیلات دبیرستانی را تمام نکرده بودند، از موقعیت اقامت اجباری به حضوری پر رنگ و دائمی در سینمای کره شمالی رسیدند. چارلز رابرت جنکینز در بخش دیگری از خاطراتش می گوید: "پس از اولین فیلم (قهرمانان بی نام) وقتی مردم من را در خیابان می دیدند هیجان زده فریاد می زدند هی دکتر کلتون. و حتی گاهی از من امضا می گرفتند."
او در فیلم های زیادی بازی کرد و آخرین مورد آن فیلمی به نام "پوئبلو" در سال ۲۰۰۰ یعنی آخرین سالهای اقامتش در کره شمالی بود. ماجرای آن فیلم حمله نیروهای کره شمالی به ناو آمریکایی به نام یو اس اس پوئبلو و تسخیر آن بود که در سال ۱۹۶۸ اتفاق افتاد. این ناو هنوز هم در موزه جنگ آزادیبخش سرزمین مادری در شهر پیونگ یانگ در معرض نمایش است.
جوزف درزناک در دوره طولانی زندگی خود در کره شمالی به یکی از چهره های دائمی سینمای آن کشور بدل شد. یکی از فیلم های مهمی که او در آن نقش یک ژنرال را بازی می کرد "پنج عصر تا پنج صبح" نام دارد. ماجرای فیلم ماموریت دشوار یک واحد نظامی کره شمالی برای نفوذ به منطقه دشمن و قطع ارتباطات نیروهای آمریکایی تحت فرمان ژنرال پلیدی است که درزناک نقش او را بازی می کند.
