چند نمونه از رفاهیات و امتیازات کارگران در رایش‌سوم ۱_برداشت | Ns-Studies
چند نمونه از رفاهیات و امتیازات کارگران در رایش‌سوم
۱_برداشتن فشار مالیاتی: در طول حاکمیت جمهوری وایمار فشار مالیاتی مهمی بر دوش تمام اقشار جامعه المان از کارگر تا کارفرما وجود داشت، سیستمی که در آن مالیات به جای آنکه عامل ثبات و کاهش شکاف طبقاتی باشد خود وسیله ای برای چپاول حکومت شده بود. پیش از رایش سوم خانواده های آلمانی سالانه حداقل ۲۰۰ مارک مالیات بر سرمایه می دادند با ظهور رایش سوم هر کارگر آلمانی می توانست تا ۱۰ هزار مارک سرمایه معاف از مالیات باشد. با ظهور رایش سوم یک کارگر متاهل آلمانی با ۸۰۰ مارک درآمد تنها ماهانه ۱ مارک و ۴ پفنینگ مالیات می داد. تا پیش از رایش سوم کارگران سالانه ۴۲ مارک مالیات شهروندی می پرداختند با ظهور رایش سوم کارگران از این مالیات معاف شدند.
۲_نهاد کارگری با قدرت قانون گذاری: ناسیونال سوسیالیست ها با تاسیس نهاد "جبهه کار رایش" تمامی ۱۶۹ سندیکای کارگری پیشین را در زیر یک پرچم گرد هم آوردند. شورای ۱۲ نفره جبهه کار با قدرت قانون گذاری با تعیین حداقل دستمزد و ساعات کار توسط یک شورای کارگری نه بخش خصوصی، محدودیت تعدیل نیرو و تضمین شغل، ایجاد پروژه های رفاهی برای کارگران سهم مهمی را در شکوفایی اقتصادی آلمان رقم زد. دستاوردهای این نهاد را می توان به چند مورد دسته بندی کرد: الف) ایجاد یک چارچوب نظام مند برای ساعات کار و دستمزد در ازای ۸ ساعت کار ب) زدودن شکاف های طبقاتی ج) ایجاد رفاه برای کارگران
۳_برخورداری از عالی ترین امکانات روز و زدودن شکاف های طبقاتی: پیش از رایش سوم سینما و تئاتر و ارکستر و محیط های این چنینی همگی در چنان درجه لوکسی قرار داشتند که فقط طبقه ثروتمند و بخش کوچکی از جامعه قادر به برخورداری از آن بودند. در یک تحقیق جالب از کارگران و کارمندان برلین مشخص شد که ۸۷.۶ درصد کارگران مرد و ۸۱.۳ درصد زنان تا کنون حتی داخل یک سینما یا تئاتر را از نزدیک ندیده بودند! به مدد جبهه کار و ظهور رایش سوم پای کارگران و کارمندان به لوکس ترین محیط های روزگار خود از نمایشگاه و سینما گرفته تا هتل ها و رستوران های کلاس بالا باز شد. در رایش سوم بیس از ۲۲ میلیون نفر به حضور مستمر در تئاترها می پرداختند، ۱۸ میلیون نفر سینما و... در مجموع میزان کسانی که در چنین محیط های فرهنگی شرکت می کردند به بیش از ۵۰ میلیون نفر رسید! شکاف طبقاتی در این زمینه ها به کلی زدوده شده بود. ساده ترین کارگر آلمانی می توانست با چند ماه پس از انداز به روز ترین ماشین تولید شده در کشورش را مانند فولکس واگن خریداری کند. این درحالی بود که پیش از آن ارزان ترین خودرو، هانوماگ بود که با وجود ظرفیت و امکانات کم ۲ هزار مارک هزینه داشت؛ قیمت فولکس واگن تنها ۹۰۰ مارک بود. پیش از رایش سوم سفر دریایی و سفر خارجی برای کارگران رویای دست نیافتنی بود. با ظهور رایش سوم تا سال ۱۹۳۹ میلادی، ۱۲ کشتی از جبهه کار با کمترین هزینه کارگران را به سفر دریایی که از لوکس ترین های زمانه خود بود می برد. تنها با حقوق یک هفته، یک کارگر ساده می توانست به سفرهای دریایی خارجی برود. کشتی های جبهه کار سالانه به ۱۰۰ هزار نفر سرویس دهی می کردند و این رقم با افزایش کشتی ها درحال توسعه بود. پیش از رایش سوم محیط کار کارگران محیط سرد و بی روح و خشک بود که هیچ چیز جز خستگی در آن حس نمی شد. پس از رایش سوم جبهه کار آلمان با ایجاد استخر، کتابخانه، اتاق نشیمن، غذاخوری های متعدد و دخیل ساختن بیش از ۵ هزار روستا در طرح های استراحت کارگران در سراسر آلمان جان تازه ای به محیط کار کارگران بخشید و آن را به سطح به روز ترین امکانات خود رساند.
