درمان #اسهال_مسافرتی (Travelers’ diarrhea) مایع درمانی اولی | 👩⚕️صفر تا صد پرستاری👨⚕️
درمان #اسهال_مسافرتی (Travelers’ diarrhea)
مایع درمانی اولین و مهمترین اقدام درمانی در اسهال مسافرتی جایگزینی مایع از دست رفته است که به شدت اسهال و کاهش حجم بستگی دارد. در اسهال مسافرتی میزان کاهش حجم را می توان بر اساس جریان و رنگ ادرار تخمین زد. اگر جریان ادرار طبیعی باشد حتی اگر رنگ ادرار زرد تیره باشد، کاهش حجم احتمالا جدی نیست واگر جریان ادار کم باشد و رنگ آن زرد تیره باشد احتمالا کاهش حجم شدید می باشد. برای جبران حجم از دست رفته و حفظ آن در بیماران با کاهش حجم خفیف ممکن است، از ترکیب مایعاتی که حاوی نمک و شکر هستند، استفاده کرد. عصاره ی میوه ها و مایعات مشابه نیز استفاده می گردد. در کودکان معمولا Pedialyte استفاده می گردد. در این بیماران مایع درمانی ضروروی است اما آن مایع نباید حتما(ORS)* باشد. بیماران با کاهش حجم شدید باید توسط ORS درمان گردند زیرا نیاز به مایع درمانی با غلظت مناسب الکترولیت ها می باشد.
آنتی بیوتیک طول درمان آنتی بیوتیکی ۳ روز (به جز آزیترومایسین که یک روزاست) می باشد. فلوروکینولون ها: سیپروفلوکساسین، افلوکساسین و لووفلوکساسین آزیترومایسین برای بچه ها و زنان باردار مناسب می باشد. ریفاکسامین در مواردی استفاده می شود که دو مورد اول در دسترس نبوده یا موثر واقع نشده اند.
عوامل ضد اسهال (Antimotility agent) داروهایی مانند لوپرامید و دیفنوکسیلات در این دسته جای دارند. در ترکیب با آنتی بیوتیک ها استفاده می شوند. در مواردی که اسهال همراه با تب بوده یا اسهال خونی می باشد نباید استفاده گردند. درصورتی که درد شکم یا دیگر علایم شدیدتر گردد یا بعد از دوروز همچنان اسهال ادامه یابد باید مصرف آن ها متوقف شود. دوز #لوپرامید در بزرگسالان ۴ میلی گرم بعد از اولین دفع مدفوع می باشد و سپس ۲ میلی گرم بعد از دفع هر بار مدفوع (ماکزیمم دوز ۸ میلی گرم در روز). این دارو در اطفال بزرگتر از ۶ سال قابل تجویز است. دوز لوپرامید در اطفال ۸-۶ سال ۲ میلی گرم بعد از اولین مدفوع و سپس ۱ میلی گرم بعد از هر دفع (ماکزیمم ۴ میلیگرم در روز) در ۱۲-۹ سال: ۲ میلی گرم بعد از دفع اول و سپس ۱ میلی گرم بعد از هر بار مدفوع (ماکزیمم ۶ میلی گرم در روز) و بالای ۱۲ سال مانند بزرگسالان تجویز می شود. بیسموت ساب سالیسیلات: این دارو نیز می تواند در درمان اسهال مسافرتی مصرف شود اما به علت نیاز به دوز زیاد احتمال مسمومیت با سالیسیلات وجود دارد.
اسهال مقاوم بیمارانی که به درمان آنتی بیوتیکی جواب نداده اند یا اسهال آن ها بیش از ۱۴-۱۰روز طول کشیده است. ممکن است پاتوژن هایی که کمتر شایع هستند یا پاتوژن های مقاوم به درمان عامل بیماری باشند. در این بیماران باید کشت مدفوع صورت گیرد. در بعضی موارد نیز ممکن است علت یک عامل غیرعفونی تشخیص داده نشده ی قبلی یا بدلیل سندرم روده ی تحریک پذیر (IBS**) باشد.
فراورده های پروبیوتیک یک نوع آن به نام Lactobacillus GG موثر می باشد.
