خانه سرخ و کوچه سرخ است و خیابان سرخ است آری از خون پهنه‌ی برزن و میدان سرخ است دِه به دِه پرچم‌ِ خشم است که برمیخیزد مزرعه زرد و چَپَر سبز و بیابان سرخ است رو سیاه است اگر این شبِ مردم کُشِ بد تا دَمِ صبحِ وطن سینه‌ی یاران سرخ است با تو سرسبزی از ایثارِ سیه پوشان است ای مسلط دستت از خون شهیدان سرخ است وحشتی نیست از انبوهِ مسلسل داران تا در این دشت غرورِ کینه‌داران سُرخ است استاد ایرج جنتی عطایی 882 viewsسام آریامنش, 17:25
