2021-10-27 22:02:18
خسته بودم، چشم‌هایم را بستم تا کمی آرام شوم اما تا چشم‌هایم را بستم تصویر شیعیان کشمیر جلوی چشمم آمد، قتل عام سنی‌های عراق توسط آمریکایی‌ها ، نسل کشی مسلمانان میانمار و از همه مهمتر کودکان یمنی؛ اگر مقداری آرامش در دل مانده بود حال آن نیز نیست.
اگر مسئله وحدت حداقل به بعضی از اهداف خود رسیده بود، جهان اسلام شاهد این فجایع و دیگر اتفاقاتی که هر روزه رخ می‌دهند نبود.
به راستی چه کرده ایم ؟
هر سال در کنفرانس وحدت مهمانانی(
اکثرا تکراری) از کشور های مختلف دعوت می‌شوند ،سخنانی می‌گویند، مواضعی می‌گیرند، وحدت را موضوعی مهم تلقی می‌کنند اما باز هم مسلمانانی به ناحق کشته می‌شوند، یا به علت ضعف در مسئله وحدت یا به علت عدم اتحاد در مقابل دشمنان قسم خورده اسلام.
زحمت‌هایی کشیده می‌شود، عمری گذرانده می‌شود و در وهله‌ی آخر پول‌هایی خرج می‌شود اما همچنان نقاط ضعف باقیست.
هنوز هم صدای ناله‌های مظلومان شنیده می‌شود.
هنوز
خودی‌ها کم می‌گذارند و در آخر همه را به اسم استکبار جهانی یعنی همان آمریکا و انگلیس می‌نویسند.
هنوز
دشمنان ما در حال تفرقه افکنی اند در حالی که ما موفقیت‌های اندک خود را در گروه‌ها و کانال‌های داخلی در بوق و کرنا کرده‌ایم.
آیا نمی‌خواهیم به خودمان بیاییم؟
خون چند
مسلمان بی گناه دیگر باید ریخته شود تا شاید ما یک بیانیه بدهیم؟
آیا دل‌های برادران اهل سنت به دل‌های شیعیان نزدیک شده است؟
به راستی وضعیت
وحدت چه پیشرفتی داشته است؟
#کنفرانس_وحدت
۳/۳
@OmatVahedeh
298 viewsedited 19:02
ق
