حال چه کسی خوب است؟ دیگر حتی سید علی صالحی هم نمیتواند بگوید ح | ☆ امیدگرافیک ☆
حال چه کسی خوب است؟ دیگر حتی سید علی صالحی هم نمیتواند بگوید حال همه ما خوب است اما تو باور نکن. روزانه هزاران نفر عزادار میشوند و کاری از دستمان بر نمی آید، روزانه همه چیز گران تر و ما فقیر تر میشویم و کاری از دستمان بر نمیآید. دستمان خالی ست خدایا. هم نوعانمان در افغانستان زجر میکشند‌و ما هیچ کاری از دستمان بر نمی آید. از زندگی میترسیم. برای هر بار بیرون رفتن، دو ماسک بر صورت، الکل بدست در کوچه ها راه میرویم و مراقب هستیم که نکند کسی از فرط فقر گوشی تلفنمان را بدزدد. خسته ایم و کاری از دستمان بر نمی آید. مفعول هستیم. فاعل ما را دوست ندارد، برایمان ارزشی قائل نیست. به چشمش همه ما برده هایی برای پیشبرد کارش هستیم. به چشمش ما فقط آمده ایم که مملکتش خالی نباشد. هیچکسی مسئولیتی بر عهده نمیگیرد، هیچکسی ما را آرام نمیکند. هیچکسی سرمان را روی شانه اش برای گریه کردن، نگه نمیدارد. انگار همه به زور زنده ایم. انگار زنده ایم که مرگمان مشکلی به مشکلات بقیه اضافه نکند. بغض همیشگی توی گلوی ما خانه کرده است و اگر بشکند سیلاب غم ما را خواهد برد. تحمل دیدن شادی هم دیگر را نداریم، بعد از هر خوشحالی بغض داریم. عین لباس شسته شده، پا و سر ما را گرفته ن و ما را میچلانند تا اندک جانی هم که داریم از تنمان در بیاورند. حال ما چطور است؟ جوانی مان را به خاک سپرده ایم و در انتظاریم که شاید میانسالی بهتری داشته باشیم، البته اگر زنده بمانیم. حال همه ما خوب نیست، اینبار تو باور کن.
