عزیزم کاش می‌توانستم تو را روی این صندلی کنار خودم بنشانم، در | ☆ امیدگرافیک ☆
عزیزم کاش می‌توانستم تو را روی این صندلی کنار خودم بنشانم، در برت بگیرم و چشم‌هایت را تماشا کنم. حالتی از تیمارستان را در زندگی خودم احساس می‌کنم، بی‌گناه و در عین حال خطاکار، نه در یک سلول، بلکه در این شهر زندانی شده‌ام.
