چقدر زود گذشت این مه مهمانی تو حال خوش بود سر سفره ی عرفانی تو جانمان را خبر درد و غم و رنج نبود چون که خوردیم همه لقمه ی درمانی تو شد ز پرونده ی ما پاک نشان کم و کاست نقص ها رفع شد از رافت جبرانی تو پر شد از عیب و خطا هر نفسی بندگی ام دم به دم گشت فزون رحمت ربانی تو بود آزاد در این ماه ز ابلیس و ز نفس جان این عبد خطاپیشه ی زندانی تو قطره ای اشک ز چشم آمد دریای گناه پاک شد، به به ازاین جلوه ی رحمانی تو توبه ام گرچه نشد واجد اسباب و شروط گشت شامل به دلم بخشش و غفرانی تو گه به حسن حسنت گه به عُلُوّ علی ات صد برابر شده الطاف دوچندانی تو رخ ماه حسنت بود چراغ شب من دل چه سان گیرم از این بزم چراغانی تو قدر قدرت علی و باطن شهرت علی است با علی نور تو! جان شد همه نورانی تو دوصد افسوس دو صد حیف دو صد واویلا که به سر می رسد این دوره ی مهمانی تو کاش (سامان) نشود از تو جدا در همه سال نشود دور ز جان پاکی ارزانی تو شاعر : سيد عباس موسوى عضویت در کانال امیدواران @omidvaranir وب سایت امیدواران omid-varan.ir صفحه اینستاگرام امیدواران https://www.instagram.com/omidvaranir 98 views18:50
