#معرفی_کتاب
پردهٔ دوم:
رسیدن به نقطه‌ی کشف زمانی گذشت، و آنگاه گویی هزاران روزنه، یکی‌یکی و به نوبت خود را نمایاندند و در کنار هم تبدیل شدند به پنجره‌ای مشبک. هر روزنه نوری بود که از درون من بیرون کشیده می‌شد و روبه‌روی من می‌ایستاد و سلام می‌کرد.
کلمه‌ها جدا از من نه، اما هویتی بودند که من به جستجوی آن نرفته بودم؛ هویتی بسیار بسیار بسیار بسیار فراتر از آن شناسه‌های «فردی» و «اجتماعی».
• این پنجره‌ی مشبک جدید، مرا و بسیارانِ دیگر را به‌گونهٔ دیگری معرفی کرد.
آن روزنه‌ها شناسه‌های ربّانی ما بودند؛ متعالی و دست‌یافتنی، قریب و غریب، آشکار و پنهان، همگانی و انفرادی...
می‌گویید ضد و نقیض حرف می‌زنم؟ حق دارید؛ چون همان ابتذال‌ها را از ما خواسته‌اند و کسی هم جز این انتظار ندارد.
•
و ما عادت کرده‌ایم خود را چنان بدانیم و بشناسانیم که نیستیم...@ostad_shojae
