میزها،پست ها،دغدغه ها/آنچه هست و آنچه کاش باشد یکم: ۴۲ سال | استاد نارت

میزها،پست ها،دغدغه ها/آنچه هست و آنچه کاش باشد

یکم:

۴۲ سال از انقلاب شکوهمند اسلامی میگذرد،۴۲ سال پیش مردم سرزمینم به رهبری امامشان به امید تحولی بنیادین در ساختار حکومتی کشور دست به انقلابی زدند که هنوز و پس از ۴۲ سال صدای انفجار نورش در جهان طنین انداز است.

من چند سال پس از انقلاب به دنیا آمدم و لابد در سالهای انقلاب در عالم زر بودم،اما شنیده ام و خوانده ام آن سالها حال هوای کشور جور
دیگری بود.جنس حرف زدن ها،جنس نگاه ها و جنس عملکردها فرق می کرد،من و تویی در کار نبود و هر چه بود ما بود،برخلاف آنچه اکنون شاهدیم؛هر چه هست من است و من،مایی در کار نیست.خرد جمعی جای خود را به تصمیم سازیها و تصمیم گیری های یک سویه و فردی داده است.
و این دلیل انحرافی است که می بینیم.

دوم:

صاحب نظران علم سیاست می گویند برای به بلوغ رسیدن و تثبیت یک نظام حکومتی از لحظه انقلاب تا باروری آن ۳ مرحله اصلی وجود دارد:
مردم سازی
نظام سازی
دولت سازی

حضرت امام خمینی (ره) با شناخت اقتضاعات زمانی و فرهنگی-دینی مردم از سال ۱۳۳۲ اقدام به مردم سازی کردند و به زیبایی نتیجه این مردم سازی را در حمایت قاطع مردم از حرکت امام در سال ۱۳۵۷ دیدیم که منجر به انقلاب شکوهمند اسلامی شد.
امام(ره) علیه با علم بر اهمیت نظام سازی بلافاصله در ۱۲ فرودین ۵۸ با برگزاری رفراندوم که با رای قاطعانه آری مردم به نظام اسلامی همراه بود مرحله نظام سازی را نیز به سرانجام رساندند.

آنچه باقی است،دولت سازی است که قریب ۴۲ سال است در انجام آن ناکام مانده ایم!!!

دولت تراز انقلاب حلقه مفقوده حکومتی نظام اسلامی ماست که مسئولیت به سرانجام رساندن مسئولیت این مهم برعهده ما مردم است،چرا که دولت ها بر اساس رای و انتخاب ما به قدرت می رسند.
دولت چیست؟
مجموعه ای از وزرا و مدیران بالادستی،میان دستی و پائین دستی که وظیفه اجرای مصوبات مجلس و اداره کشور را در حدود اختیارات مشخص قانونی بر عهده دارند.

سوم:

غالبا دولت را تنها در هیئت وزیران خلاصه میکنند اما در حقیقت استانداران،فرمانداران ،بخشداران و مدیران ادارات دولتی بخشی از بدنه دولت هستند.دولت شبیه به یک کوه یخی است که قله کوچکی از آن را بیرون از آب میبینیم اما در واقع بخش عظیمی از این کوه زیر آب و دور از چشم ناظر است و حرکت کوه یخ بر خلاف تصور عامه بر اثر تاثیر پذیری بخش زیرین صورت میپذیرد.

به بیان ساده یعنی تا وقتی مدیران میانی و پایین بدنه دولت تغییر نکنند هیچ اتفاقی رخ نخواهد داد.در اصطلاح سیاسیون یعنی تا وقتی «پارادایم» تغییر نکند هیچ اتفاق مثبتی در کشورداری رخ نخواهد داد.

کاش پس از ۴۲ سال به این نتیجه برسیم لازمه یک دولت تراز انقلاب،مدیرانی در تراز انقلاب است.مدیری که سطح دغدغه اش انجام وظیفه قانونی و خدمت رسانی به مردم باشد نه حفظ جایگاه و شانیت پست و مقام خود.

کاش.....