مسئولان سیاسی از جنگ گلادیاتورهای اقتصادی خوششان می اید گروه | اخبار اتاق بازرگانی
مسئولان سیاسی از جنگ گلادیاتورهای اقتصادی خوششان می اید
گروهای سیاسی فقط به هم حمله می کنند وهویت اقتصادی ندارند!
----------------
دکتر نیلی در اخرین سخنرانی خود که برای اتحادیه‌ی انجمن‌های اسلامی دانشجویان در اروپا و آمریکا انجام داده به نکات جالبی اشاره کرد است که مهمترین نکات ان به شرح زیر است .
روزانه 1500 میلیارد تومان بر نقدینگی افزوده می شود.
گروه های سیاسی در حوزهای مختلف مانند روابط خارجی اختلافات زیادی دارند اما در حوزه های اقتصادی تفاوت زیادی ندارند و از هر جناح و گروهی بپرسید یکسری سخنرانی می کنند که اصلا متوجه منظورشان نمی شوید .
دو جناح سیاسی کشور فقط به هم حمله می کنندو گروه های سیاسی کشور هویت اقتصادی ندارند و هیچ مسئولیتی در این باره تعریف نکرده اند ولی می گویند در ایران دو تفکر اقتصادی وجود دارد .
تجربه خودم را بگویم: مسئولان برای این که خودشان جهت گیری اقتصادی ندارند اگر یک مسئولی ( در حوزه اقتصادی ) منسوب می کنند که حرف مشخصی دارد برایش کنترل کننده های بیشتری می گذارند ، یعنی ادم های دیگری از تفکر دیگر می گذارند که همدیگر را کنترل کنند، برایند این کار چه می شود؟ مثل گلادیاتورهایی که به جنگ همدیگر می فرستندتا ببینند از جنک کدام یک خوششان می اید؟
دو جناح سیاسی مواضع اقتصادیشان کلا جابجا شده است. اصولگراها جناح راست بودند و اصلاح طلبان جناح چپ اما حالا اصولگراها متمایل به اقتصادچپ هستند و اصلاح طلبان تقریبا بدون موضع !
در ایران مسولان تصمیم گیرنده ها صدا دکمه پیش روی خود دارند که هر کدام از این دکمه ها را بزنند یک عده متضرر و یک عده منتفع می شوند.دکمه بنزین ، دکمه ارز و... لذا شرایط نادرست فعلی اگر دوام دار است در اثر قدرت بیشتر ذینفعان بر ضرر کنندگان است.
بنگاه داری به معنای کنترل اقتصادی به طور مسلم در اختیار دولت است و بعد نهادهای غیر دولتی مانند صندوق های بازنشستگی وبعد نهادهای غیر دولتی حاکمیتی و در مرحله چهارم در اختیار نظامی ها است لذا انچیزی که در حوزه بنگاه داری نظامیان می گویند خیلی مستند نیست. هم اکنون مدیریت 40 درصد اقتصاد در قالب واگذاری سهام در اختیار دولت است و 20 درصد هم که مصوب بوده که بر اساس قانون نباید بنگاه ها واگذار شوند و در اختیار دولت باشد.
تحریم های اقتصادی این دوره کاملا متمایز با دوره قبل است زیرا به سادگی نمی توان با تجربه قبلی وارد مذاکرات شد لذا حداقل ادامه فشارهای غیر منصفانه دستکم یک تا دوسال طول می کشد لذا اصلاحات اقتصادی اجتناب ناپذیر است.
هر چه این روند ادامه یابد اقشار کم درآمدتر جامعه بیشتر آسیب می بینند .
اقتصاد ما فقط درگیر تحریم نیست و تحریم مثل این می ماند که یک فرد سرطانی دچار سرما خوردگی شده باشد.
اقتصاد دچار ناترازی هایی در حوزه منابع طبیعی و مالی است به عنوان مثال بیش از 80 هزار میلیارد تومان سالانه از بودجه کشور صرف پرداخت به صندوق ای بازنشستگی می شود که اصلاح این وضعیت با نارضایتی ها مواجه خواهد شد.
به دلیل روابط نا سالم دولت وبانک ها بخش های تولیدی در تامین منابع مالی به فعالیت های تولید ناتوان است زیرا دولت از بانک ها وام گرفته و نپرداخته و هرسال اصل وام به همراه سودش در سمت دارایی بانک ها منظور می شود به این ترتیب اگر قرارباشد نظام بانکی اصلاح شود به ناچار باید از خدمات اموزشی و بهداشتی خود کم کند که این موضوع هم نارضایتی به بار خواهد اورد.
نظام مالی در بودجه ، بانک هاوصندوق های بازنشستگی هیچ کدام مبتنی بر تعادل بلند مدت نبوده ومرتب بدهی ایجاد کرده که اصلاح ان از یک سو چند دهه طول می کشدو از سوی دیگر بدون هزینه اجتماعی ممکن نیست.
نظام قیمت گذاری انرژی و نحوه تنظیم بازار انرژی فعلی تنها برای رضایت نسبی کوتاه مدت برای مردم بوده که نتیجه اش تشویق مصرف بیشترو غیر سود اورکردن سرمایه گذاری در این حوزه بوده است. وگرنه چرا باید کشوری که از لحاظ نفت رتبه چهارم دنیا و به لحاظ گاز رتبه اول است باید در حوزه انرژی دچار مشکل باشد ؟
همه جناح ها و گروه های سیاسی در بوجود امدن چنین شرایطی دخیل هستند و برای برطرف کردن ان نیز باید مسئولیت پذیر باشند اما در شرایط حاضر هیچ جناح و گروهی دواطلب اصلاحات اقتصادی نیست
مباره باید بر فساد متمرکز شود نه فاسد و اصل فساد هم همین چند قیمتی ها و مجموعه ای از مجوزهای متعددی است که در اختیار تصمیم گیرنده هااست . لذا تا زمانی این حل نشود مرتب فاسد و پرونده های قضایی زیاد می شوند.
https://t.me/ecocap
