مادرم در عمرش مناجات شعبانیه رو از مجتهدها بیشتر خونده. همونطو | No Bra Club
مادرم در عمرش مناجات شعبانیه رو از مجتهدها بیشتر خونده. همونطور که از مجتهدها بیشتر روزه گرفته، چون برای اون‌ها قرص دایمتیکون که براشون تجویز شده هم کافیه تا «به تشخیص پزشک» روزه نگیرند، اما این به آنتی‌بیوتیک می‌گفت روزه دارم، به روزه نمی‌گفت آنتی‌بیوتیک دارم. شیعه همیشه همینقدر بدبخت بود که از مرجع خودش سبقت می‌گرفت. فکر می‌کنم زیارت حضرت امیر در روز غدیر هم خیلی بیشتر از مراجع خونده باشه. و خیلی جاهای دیگه از مفاتیح. با اینکه هیچوقت معنی‌شون رو نمی‌دونست. اینکه انسان میتونه قسمت بزرگی از عمرش رو صرف کاری کنه که چیزی ازش نمیفهمه حیرت‌انگیزه. و البته ترحم‌برانگیز. فکر کردن بش باعث میشه مثل پاندول بین حیرت و ترحم در حرکت قرار بگیری. یک بار بش گفتم اگه فقط ده درصد از اون قسمت از عمرت رو که صرف مفاتیحی که نمی‌فهمیش کردی، در اختیار من میذاشتی تا سواد فارسی و عربیت رو بیشتر کنم، امروز علاوه بر مفاتیح می‌تونستی هر کتابی که دلت خواست بخونی، اما همیشه گفتی حوصلم نمیاد، اعصابم نمی‌کشه. اما خیلی سریع یادم افتاد که همین رو یکی دیگه میتونه به خودم هم بگه، و همینقدر بین حیرت و ترحم رفت‌آمد کنه. اگه از وقتی هفده سالم بود هرروز فقط پانزده دقیقه صرف زبان انگلیسی، و پانزده دقیقه صرف زبان چینی، و پانزده دقیقه صرف زبان اسپانیایی کرده بودم، امروز می‌تونستم با نیمی از جمعیت جهان صحبت کنم بدون اینکه متوجه بشن یک خارجی هستم. اما همیشه حوصله‌م نیومد، و اعصابم نکشید. البته دلیل سومی هم داشت. برخلاف نسل پنجاه و هفتی که خودشون رو سلیمان نبی می‌‌دیدند، در هفده سالگی فکر می‌کردم عاقبت کارم به خوابیدن در پارک ختم میشه، که البته هنوزم احتمالش هست، و در بیست سالگی برای اینکه کار به اونجا نکشه اقدام به متوقف کردن ضربان قلبم کردم که موفقیت‌آمیز نبود. اگه آدم‌های هفده هجده ساله‌ای هستند که اینجارو میخونند باید این رو بدونند که به نصیحتم نیاز دارند و این نصیحت از یک کانتینر شمش طلا باارزش‌تر خواهد بود براشون اگه بش عمل کنند: به خودتون رحم نکنید. بهتره خودتون به خودتون رحم نکنید، تا بعدا شرایط زمان بتون رحم نکنه. هرجا حوصله کاری رو نداشتید که حوصله لازم داشت، دارید از خودتون میخواید که به خودتون رحم کنید. ولی نکنید. هرجا خودتون به خودتون گفت اعصاب ندارید، بش توجه نکنید. حتی اگه التماس‌تون کرد بش رحم نکنید. و اصلا فکر نکنید که ممکنه زود بمیرید، با اینکه ممکنه زود بمیرید. اینجا دنیاییه که قهرمان المپیک تو سی سالگی سکته می‌کنه، و بیماری که دریچه قلبش مصنوعیه، دیابت داره، و یه کلیه‌ش از کار افتاده کیک هشتاد و پنج سالگیش رو فوت می‌کنه. فرشته مرگ ترسناک نیست، سادیسته. همه می‌تونند این رو تأیید کنند، اما همه نمی‌تونند عمیقا هضمش کرده باشند. با فرض اینکه وقت زیاده، به خودتون رحم نکنید.
