از کودکی وقتی تاریخ میخوندم و میرسید به نقاط عطفی که نیرویی | کانال انجمن مبارزان متحد
از کودکی وقتی تاریخ میخوندم و میرسید به نقاط عطفی که نیرویی بدوی اما جنگجو به تمدنی حمله میکنه و اون تمدن فرومیپاشه مثل حمله مسلمانان به مدائن یا حمله مغول به نیشابور یا حمله ترکها به قسطنطنیه یا حمله بربرها به روم غربی و ....همه وجودم تلخی میشد.از اینکه این مهاجمان بدون صلاحیت صاحب تمدنی بشن که برساخته از تکامل و رشد هوش و فن آوری جامعه ای باشه که اونها درش نقشی نداشتن و مفت به اصطلاح ملاخورش کنن.اما از طرفی این سوال هم بود که چطور اون تمدن به انحطاطی دچار میشه که همچین سرنوشتی براش رقم میخوره.در تاریخ پاسخش فساد دست اندرکاران اون جامعه ذکر شده،مثلا در "مرگ یزدگرد" این به خوبی درباره ساسانیان نمایش داده شده و حالا امروز که بعضی نظرات کاربران افغان در شبکه های اجتماعی را میخوانم که از نجات بخش بودن طالبها به لحاظ مبارزه با رشوه و دزدی و فساد سخن میگن بیشتر متوجه اهمیتش شدم و حتی خود طالبان هم فهمیدن همین حداقل مشروعیت از کجا ناشی میشه،دیدیم که اولین اقدامشون در هرات سیاه کردن صورت و چرخاندن دو دزد بود، بطور ملموس دیدیم که چقدر برای جوامع و تمدنها مبارزه با فساد اهمیت داره و چقدر از این ناحیه ضربه‌پذیر هستن.
