جنوا اسپیترمن می‌گوید: «اگر شما آموزش و ترویج یک زبان را قدغن و غیرقانونی کنید، در نهایت، آن زبان را حذف می کنید و با از بین بردن آن زبان، فرهنگ آن گروه زبانی را نیز نابود می کنید و در نهایت، خود آن مردم را حذف و از بین می‌برید.
ممکن است که آنها بصورت فیزیکی از بین نروند اما آنها دیگر خودشان نیستند بلکه تبدیل به دیگرانی شده‌اند که به زبان و فرهنگ دیگری تعلق دارند؛ آنها دیگر موجودیت ندارند.»
وضع قوانینی که سیاست‌گزاری‌های زبانی را اجباری می‌کند، همچون آموزش بزبان مادری ، قوانین و سیاست‌گزاری‌هایی که چندزبانی را اجباری می‌کنند، میتوانند در جلوگیری از نابود کردن گروه‌های زبانی، نقش عمده‌ای ایفا کنند. وضع چنین قانو‌نهایی گامی اساسی در جلوگیری از نابود کردن زبانها است.
زبانها ریشه های فرهنگی ، اجتماعی و خانوادگی جوامع بشری هستند و این زبان های مادری هستند که میتوانند ریشه های فکری و فرهنگی خود را بیان دارند. موثرترین راه برای آموزش مفاهیم و مهارت ها به کودکان، استفاده از زبان مادری آنها است. این آموخته‌ها، در تمام عمر با او خواهند بود. آموزش بزبان مادری بمعنای نفی زبان های دیگر یا کم جلوه دادن ارزش آنها نیست ، بلکه زبان های مشترک پیوسته بر اثر نیازها ، روابط ، مبادلات و ... شکل میگیرند و خود زبان های مشترک نیز به نزدیکی زبان ها و فرهنگها به نحوی منطقی و نه القائی کمک مینمایند و به نزدیکی فرهنگها یاری میرسانند .
حاصل تفکر میتواند بیان باشد و بیان در درجه اول همان زبان است و همین زبان است که ماهیت انسان را بیان میدارد و هر زبان مادری یک هویت است که باید آنرا پاسداشت .
سیاستهای استعماری با تحمیل زبان خود یا برتر دانستن آن ، با ترویج و آموزش و فراهم آوری نشر آثار فقط بزبان خود ، دشمنی با میراث فرهنگی جامعه بشری را دنبال مینمایند که میبایست دقیقا" علیه چنین سیاستهایی شورید. کسانی که مخالف آموزش به زبان های مادری هستند ، دانسته یا نادانسته در خدمت چنین سیاستی قرار دارند ، اگر خود علمبردار آن نباشند . تحمیل آموزش بزبان های بیگانه مانع رشد ساده کودکان این جوامع خواهد گردید و این جنایت است که راه پیشرفت و آموزش کودکان را دشوار بنماید!
