...وﻗﺘـﯽ اﻧﺴـﺎن ﺷـﺮوع ﺑـﻪ ﺧﻮاﻧـﺪن ﮐﺘﺎب (بیگانه) ﻣﯽﮐﻨﺪ ﻫﯿﭻ ﺧﯿﺎل ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ دارد داﺳﺘﺎن ﻣﯽﺧﻮاﻧﺪ. ﺑﻠﮑﻪ ﮔﻤﺎن می‌کند ﯾﮏ ﺧﻄﺒﻪ ﺑـﺎ ﻃﻤﻄـﺮاق و ﯾﮑﻨﻮاﺧـﺖ را ﺑﺎ ﺻﺪا ﺗﻮ دﻣﺎﻏﯽ ﯾﮏ ﻋﺮب دارد ﻗﺮاﺋﺖ ﻣﯿﮑﻨﺪ. وﻟﯽ داﺳﺘﺎن ﮐﻢﮐﻢ در زﯾﺮ ﻧﻈﺮ ﺧﻮاﻧﻨﺪه ﺑــﻪ ﺧـﻮد ﺷـﮑﻞ ﻣـﯽﮔـﯿﺮد و ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﺤﮑﻢ و دﻗﯿﻘﯽ را ﮐﻪ داراﺳﺖ ﺑﻪ رخ ﻣﯽﮐﺸﺪ. ﺣﺘﯽ ﯾﮑﯽ از ﺟﺰﺋﯿﺎت داﺳﺘﺎن ﻫﻢ ﺑﯿـﻬﻮده ذﮐـﺮ ﻧﺸـﺪه اﺳـﺖ، و ﺣﺘﯽ ﯾﮑﯽ از اﯾﻦ ﺟﺰﺋﯿﺎت ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ در داﺳﺘﺎن ﺑﯽاﺳﺘﻔﺎده ﻣـﺎﻧﺪه ﺑﺎﺷـﺪ و دﻧﺒـﺎﻟﺶ ﮔﺮﻓﺘـﻪ ﻧﺸـﺪه ﺑﺎﺷـﺪ. و وﻗﺘـﯽ اﻧﺴـﺎن کتاب را ﻣﯽﺑﻨﺪد درک می‌کند ﮐﻪ ﺑﺠﺰ اﯾﻦ ﻃﺮﯾﻖ، ﺑﻪ ﻃﺮﯾﻖ دﯾﮕﺮی ﻧﻤﯽﺷﺪه اﺳﺖ داستان را ﺷـﺮوع ﮐـﺮد و ﻧـﯿﺰ درک می‌کند ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﭘﺎﯾﺎﻧﯽ ﻏﯿﺮ از اﯾﻨﮑﻪ دارد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. در اﯾﻦ دنیایی ﮐﻪ ﺑﻌﻨﻮان دﻧﯿﺎی ﺑﯿﻬﻮدﮔﯽ ﺑــﻪ ﻣـﺎ ﻋﺮﺿـﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ، اﺻﻞ ﻋﻠﯿﺖ ﺑﻪ دﻗﺖ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و کوچک‌ترین ﺣﻮادث، ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ ﺧﻮد را دارﻧــﺪ. ﻫﯿـﭻ اﺗﻔـﺎﻗﯽ در داﺳﺘﺎن ﻧﻤﯽﺷﻮد ﯾﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﻗﻬﺮﻣﺎن را، اول ﺑﻄﺮف ﺟﻨﺎﯾﺖ و ﺑﻌﺪ ﻫﻢ ﺑﻄﺮف اﻋﺪام رﻫﺒﺮی و راﻫﻨﻤﺎﺋﯽ ﻧﮑﻨﺪ... توضیح «بیگانه» به قلم ژان پل سارتر از کتاب بیگانه «آلبر کامو» مترجم: جلال آل‌احمد @pard_studio 959 viewsPard, 12:24
