آمدی تا قایقم باشی و من پاروزنت یا پریشانم کنی با گیسوان خرمنت جامه ای را که تنم کردی شبیه جنگلی ست مملو از یاس و هزاران غنچه ی پیراهنت می سرایم با حضورت از شراب عاشقی از دل سرمست و از مستانگی های تنت از خیابان گلویت رد شدم تا بشنوم هق هق فریاد ها و خاطرات شیونت دوست دارم زلف احساس مرا شانه کنی تا ببافم در غزل ، شعر سپید گردنت در زمستان نبودت بارها لرزیده ام ترس دارم که بتابی بر همه غیر از منت من سکوتت را شنا کردم که شاید بنگرم عمق عشقت را بدون ترسی از دل کندنت چای چشمان تو را می نوشم و با اشک دل عشق مهمان می شود در چشمهای روشنت سارق غمهای لجبازم شدی و بارها در خیالم می گذارم سر به روی دامنت خواستی بت باشم اما من به محض دیدنت گشتم ابراهیم و دیدم شعله های گلشنت #علی_اکبرسلطانی @parvaz777 ━━⊱ ⊰━━ ╰══•◍⃟ •══╯ 39 viewsedited 07:11
