| حضور و مدیتیشن | مدیتیشن یعنی تجربه حالتی که در آن مغز و ذه | پندار
| حضور و مدیتیشن |
مدیتیشن یعنی تجربه حالتی که در آن مغز و ذهن - با همه شلوغی‌ها و فعالیت‌های آن، با همه تجربه‌های انباشته در آن - مطلقا آرام گرفته است. نه این که به زور آن را وادار به آرام گرفتن کرده باشید؛ زیرا هنگامی که آن را وادار به آرامش می‌کنید ستیز و دوگانگی وجود دارد. پدیده‌ای وجود دارد که می‌گوید: «من میل و آرزو دارم که تجربه‌های شکوهمندی داشته باشم و بنابراین باید ذهنم را وادار به آرامش نمایم» در حالت تضاد و تلاش، هرگز نه چنان شکوهی را تجربه خواهید کرد و به آرامش عمیق ذهن را. ولی اگر به بررسی و مشاهده حرکات ذهن بپردازید؛ اگر به نجواهای فکر گوش فرا دهید؛ اگر نسبت به ساختار شرطی آن، به جست و جوهای آن، به ترس‌ها و لذت‌ههای آن و به نحوه عمل آن عميقا آگاه گردید خواهید دید که به طرز شگفت انگیزی ذهن آرام می‌گیرد. این آرامش، آرامش خواب، رخوت و ملالت نیست؛ در این آرامش ذهن فوق العاده فعال و سرشار از انرژی است؛ و آرامش آن همچون آرامش یک دریای ژرف و بی موج است.
