| دزدی یا حقوق از دست رفته | احساس درونی با دستاوردهای فرد در | پندار
| دزدی یا حقوق از دست رفته |
احساس درونی با دستاوردهای فرد در زندگی شخصی همیشه قابل سنجش نیست؛ یعنی ممکن است فرد از نظر مالی در شرایط مطلوبی باشد، اما رفتارهایی که از او سر می‌زند مانند شخصی باشد که به شدت نیازمند و محتاج است! این موضوع در «جنون دزدی کردن» بسیار مشهود است.
یک مثال ساده، فردی که مدیرعامل یک شرکت بود وارد یک فروشگاه می‌شود، یک بسته شکلات بسته‌بندی شده را برمی‌دارد و درب جعبه را باز می‌کند، دو شکلات بیشتر در آن جا می‌دهد در حالی که از آن مغازه مبلغ بسیار قابل توجهی خرید کرده است!
چنین رفتاری را اینگونه تحلیل می‌کنیم؛ احساس نادیده گرفته شدن در این شخص انقدر عمیق بوده‌ست، که همیشه تصور می‌کرده دیگران حق او را خورده‌اند؛ او فرزند بزرگ یک خانواده پرجمعیت بود؛ بار مالی بسیاری از تصمیمات خانواده بر دوش او بود، این شرایط سال‌ها ادامه پیدا کرده بود و باعث ایجاد یک حس ایثارگری بسیار عمیق در شخص شده بود؛ حس فداکاری که از او شخصیت بازنده ساخته بود؛ چرا که همیشه در زندگی او، اولويت دیگران بودند و فرصتی برای دنبال کردن تمایلات خود نداشت.
پس از گذشت سال‌های بسیار و رسیدن به یک جایگاه مطلوب، همچنان آن حس دوران کودکی و نوجوانی در او زنده بود و با دزدیدن اشیا بی‌ارزش در واقع به دنبال انتقال خشمی بود که از خانواده در وجودش ریشه دوانده بود.
دو بسته شکلات، بیشتر در واقع نمادی از حق‌طلبی به شکل ناهشیار است، از آنچه واقعا می‌توانست سهمش باشد، اما این سهم توسط خانواده نادیده گرفته شد! تعابیری مانند پسر یا دخترِ خانواده‌دوست، فداکار، از خود گذشته، عصای دست پدرمادر و... فقط برای توجیه رفتار خودخواهانه‌ی والدين با فرزندان است!
اما خشمی که در وجود کودک شکل می‌گیرد همیشه به افرادی که خشم را ایجاد کرده‌اند برنمیگردد، و گاهی تبدیل به یک برون‌ریزی احساسی در قالب یک رفتار مانند جنون دزدی کردن می‌شود.
اما روی دیگر این رفتار جالب تر است! چرا که شخص به صورت غیر عادی این رفتار را آنقدر ادامه می‌دهد تا بالاخره یک بار دستش رو شود و به بدترین شکل ممکن با او برخورد شود و شخصیتش به خاطر چیزهایی که به هیچ وجه به آنها نیاز نداشته است زیر سوال برود!
این افراد در آرزوی تنبیه شدن به کار خود ادامه می‌دهند زیرا پایمال شدن شخصیت یا حقشان تبدیل به یک ویژگی شخصیتی در آنها شده است و در میان‌سالی هم همچنان به دنبال ایجاد یک منبع بیرونی مجازات‌گر هستند !
