#زندگی و ما الحیاة الدنیا الا لعب و لهو وقتی بچه‌ها (یا ب | پنهان خانه🌀
#زندگی
و ما الحیاة الدنیا الا لعب و لهو
وقتی بچه‌ها (یا بزرگترها) به بازی مشغولند، چقدر اعصابشان خرد می‌شود اگر بازی را جدی بگیرند، و در مقابل، چقدر اوقات خوشی خواهند داشت اگر از یاد نبرند که این تنها یک بازی است، و همین چقدر به ایشان کمک می‌کند که خوب بازی کنند.
اگر پیام قرآن را بپذیریم که زندگی دنیا بازیچه‌ای بیش نیست آنگاه از لحظه لحظه‌ی زندگی لذت خواهیم برد، حتی اگر دچار دشواری و گرفتاری باشیم، و در نهایت خوب زندگی خواهیم کرد، حتی اگر همه‌ی آنچه را که می‌خواهیم نداشته باشیم.
اگر زندگی را بازی بدانیم، آنگاه آن را تنها در حد یک بازی جدی می‌گیریم و همین به ما انگیزه و امید برای خوب زندگی کردن خواهد داد. آنگاه که دشواری‌ها و گرفتاری‌ها می‌آیند با به یاد آوردن اینکه در حال بازی هستیم، صبرمان را از دست نمی‌دهیم و به جای غصه خوردن، برای بهبود اوضاع تلاش می‌کنیم.
آنچه شادی‌آور است، قدر لحظه‌ها را دانستن است. همین لحظه، همین جا، فهمیدن و احساس کردن نفسی که می‌کشیم، صدایی که می‌شنویم، رنگهایی که می‌بینیم، حتی، دردی که داریم ...، در لحظه زندگی کردن در بازی زندگی، جدی بازی کردن، خیلی جدی بازی کردن، اما بازی را جدی نگرفتن.
