'لَق لَق'* دردها و رنج ها رفا | پویش ملی حامیان خلیج تا ابد فارس Persiangulf
"لَق لَق"*
دردها و رنج ها
رفاه و آسایش خانواده و آقازاده ها(نکبت زاده ها)بسیاری از تصمیم سازان و تصمیم گیرندگان کشور مدیون کار و تلاش حقوق بگیران، کارگران، مستاجران، روستائیان، صنعتگران، کشاورزان، تولید کنندگان و.... هستند!
فرزندان اقشار پیش گفته هم حق دارند شکمشان سیر باشد، بازی و شادی و تفریح کنند، به مسافرت بروند و از حداقل های زندگی شرافتمندانه و انسانی برخوردار باشند.
کاش به همان میزان که ان تصمیم سازان و تصمیم گیرندگان به فرزندان خود توجه دارند، به بچه های دیگر مردمان میهن نیز توجه می کردند!
فرزند یک بی کار، کارگر زحمتکش، کارمند ساده و...با گوشت و مرغ، میوه و لبنیات و گردش و تفریح و مسکن و... حداقل خریدهای مورد نیاز یک خانواده و پس انداز بانکی و طلا و دلار بیگانه و غریبه است!
بس که از مدیران و مسئولان شعار و وعده و خطابه های آتشین بی خاصیت شنیده اند، به چرخش شب و روز و افلاک سماوی و عدالت حاکمان تردیدی جدی پیدا کرده اند!
اینان در بی کاری و بی پولی و خواب پریشان و نا امید به فردای فرزندان، روز را به شب و شب را به روز پیوند می دهند! فرزندان قشر وسیعی از جامعه می دانند که جوجه کباب، بستنی و فالوده، معجون و نسکافه و قهوه خوردنی است! لیکن به جرم فرزند کار و کارگری از همه این لذائذ محرومند!
رانتخواری، اختلاس وخوردن مال حرام و غارت سرمایه های ملی و ایجاد بی اعتمادی اجتماعی در این روزگار شده است مد روز و آئینه دق دل عده بی شمار دیگر!
در اختلاف طبقاتی و فاصله فقیر و غنی به رکورد هندوستان با جمعیت یک و نیم میلیاردی نزدیک شده ایم! حداقل به مانند جامعه هندوستان، الکی خوش بودن، شاد بودن و شاد زیستن را به این مردم برگردانید!
این درد و رنج های پایان ناپذیر کی پایان می پذیرد؟!
در جمع خانواده و دوستان از حق و حقوق انسانی سخن بر زبان اوریم که راه حق و حقیقت زیباترین راه انسانیت و زندگی است، آنگاه با هم بخندیم تا دنیا به رویمان بخندد.
همچون همیشه سلامتی و طول عمر با عزت و برکت همراه با آرامش و آسایش برای یکایک هم وطنان و خانواده محترمشان از درگاه یزدان پاک ارزو مندم.
پاینده و سرفراز میهن و هم میهن.
دریادار بازنشسته علی وفادار
۲۳ تیر ماه ۱۴۰۰ / تهران
* نام چشمه ای در روستای زادگاهم "طبر" بخش شوقان شهرستان جاجرم ،خراسان شمالی. این چشمه خروشان که از گذشته های دور در مسیر. خویش،باغ های سرسبز و دشت های پایین دست را سیر آب نموده، آسیاب های آبی مسیر را به چرخش درآورده، گندم ساکنان را آرد کرده و روزی رسان مردمان آن دیار بوده ،همچنان در گذر اعصار، زلال و حیات بخش است.
