2022-06-15 14:32:01
دستهای نامرئی زورمدار
*فرشاد مومنی
اقتصاد دان و رئیس موسسه دین و اقتصاد
در اندیشه توسعه میگویند فساد رادیکالترین شیوه تعرض به حقوق مالکیت مردم است و تا زمانی که یک حکومت تکلیف خود را با فساد بهصورت یک برنامه اندیشیده و مبتنی بر پیشگیری فساد حلوفصل نکرده باشد آن جامعه روی خوش نخواهد دید.
تا زمانی که فکری برای مبارزه پیشگیرانه با فساد نشده است ما باید پیامدهای خطرناکی چون وابستگی ذلتآور به دنیای خارج، مشروعیتسوزی در میان مردم، نابرابریهای ناموجه و سلطه غیرمولدها بر اقتصاد ملی را به جان بخریم.
در تعیین شیوه مواجهه در دانش توسعه گفته میشود اگر حکومتی خودش سالم باشد و توسعهخواه و به فکر مردمش باشد، مافیاها هرچقدر هم قدرتمند باشند قادر نیستند جلوی حکومت بایستند.
حکومتی که تحت تأثیر اراده فاسدها و مفتخورها باشد ناگزیر باید تحتالحمایه خارجیها شود؛ چراکه مردم چنین حکومتی را در طول تاریخ نخواستهاند. دلیل هم این است که در چارچوب مناسبات تحت فساد بزرگترین بازنده مردم و آینده کشور است.
علتهای فساد را باید در نهادها ببینید. تجلی نهادها در سازههای ذهنی، نظام قاعدهگذاری، نظام پاداشدهی ترویج میشود. در این سه مورد میتوانید متمرکز شوید و از دل آن دریای معرفتهای نجاتبخش را بیرون بکشید.
بزرگترین فاجعه از نظر جهتگیریهای سیاستی این است اگر سیاستگذار که ذهنش معطوف به ارز و ریال است و دچار توهم بیماری پولداری و توهم سیاستهای جاهطلبانه است برای اینکه ره صدساله را با ارز و ریال یکشبه طی کند متمایل به سیاستهای شوکدرمانی میشود.
جامعهای که دچار شوک میشود موقعیت و جهت را از دست میدهد، یک احساس گسستگی از هویت را تجربه میکند و در حالت بحرانزده تصمیمگیریهای کوتهفکرانه میکند و حکومتی که به جای دورنگری سراغ کوتهنگری برود و بگوید همین امروز را به فردا برسانیم و دم غنیمت است، آن حکومت با انواع بحرانهایی که ایجاد میکند بلای جان خودش خواهد.
منبع: مجله چشم انداز ایران شماره 133
برای خواندن این مطلب به لینک زیر در سایت فارمانیوز:
https://pharma-news.ir/?p=5311
461 views11:32