تلفظ زبان انگلیسی (۱) در این پست قصد دارم به نکات و قوانین م | مکالمه و فونتیک
تلفظ زبان انگلیسی (۱) در این پست قصد دارم به نکات و قوانین مربوط به استرس کلمات (Word Stress) در تلفظ زبان انگلیسی بپردازم. همانطور که می دانید استرس یا تکیه در زبان انگلیسی به فشار هوایی گفته می شود که به صورت برجسته خود را در تلفظ بخش یا بخش هایی از یک واژه نشان می دهد؛ به عبارت دیگر در هنگام تلفظ کلمات، آن بخش از کلمه که دارای استرس (تکیه) می باشد با فشار هوای بیشتری نسبت به بقیه قسمت های آن کلمه ادا می شود.
در اینجا به ۸ قانون مهم استرس برای تلفظ کلمات زبان انگلیسی می پردازیم و با ذکر مثال هایی به تفصیل این موارد را بررسی می کنیم Word Stress همانطور که می دانید استرس (Stress) و تکیه صدا (Intonation) در تلفظ زبان انگلیسی به اوج گرفتن فشار هوا و تکیه بر تلفظ بخش یا هجای خاصی از یک واژه مربوط می شود و باید برخی از آوا، صداها، و هجاهای یک واژه که دارای استرس می باشند باید بلندتر و با فشار هوای بیشتری تلفظ شود. جدا از تلفظ واژگان، جملات نیز در زبان انگلیسی دارای آهنگ و ریتمی خاص برای تلفظ می باشند بطوریکه اگر آهنگ و ریتم یک جمله به اشتباه ادا شود ممکن است منجر به معنی و برداشت متفاوتی از آن جمله گردد. نکته مهم دیگری که در اینجا باید به آن توجه کرد این است که آهنگ و ریتم جملات حتی جملات خیلی کوتاه نیز به صورت یک خط ثابت نمی باشد و حتما دارای اوج و فرود می باشد و رعایت درست همین نکته است که می تواند باعث تلفظ درست جملات گردد.
عدم رعایت این اصول تلفظی در استرس و تکیه بر کلمات و جملات منجر به درک نادرست مفهوم کلمات و واژگان خواهد شد.
به مثال زیر توجه کنید تا عمق این اختلاف معنایی را که از اختلاف تلفظی ناشی می شود درک کنید: Dessert is my favorite thing! در مثال فوق در صورتی که واژه اول (Dessert) به درستی تلفظ شود معنا و مفهوم “دسر غذایی” خواهد داشت و در صورتی که به صورت نادرست تلفظ گردد معنا و مفهموم “بیابان” را به جمله منقل می کند که کاملا دو مفهوم کاملا متفاوتی می باشند و درک معنی آن صرفا به تلفظ و ادای درست این واژه در جمله بستگی دارد.
نکته ساده اما مهم دیگر درباره تلفظ در زبان انگلیسی که به این مبحث ما مربوط می شود این است که در زبان انگلیسی لغاتی که دارای چندین سیلاب (بخش) هستند به صورت یکسان استرس نمی گیرند و در اینجا آن بخش از کلمات و سیلاب هایی که استرس روی آنها قرار می گیرد را با حرف بزرگ نشان می دهیم تا این تقاوت را متوجه شوید. مثلا لغتی مانند “beautiful” در زبان انگلیسی که دارای ۳ سیلاب (بخش) می باشد و استرس آن را به صورت /BEAU-ti-ful/ نشان می دهیم.
حروفی بزرگی که در این نوع از نوشتن مشاهده می کنید (BEAU) استرس مربوط به این واژه را نشان می دهد.
۱- اسم ها و صفت های دو سیلابی قانون: هنگامی که یک اسم (کلمه ای که به فردی، چیزی، مکانی و یا کیفیتی انتزاعی اشاره دارند) یا یک صفت (یک کلمه که اطلاعاتی در مورد اسم دارد) دارای دو سیلاب (یا دو هجا) باشد، استرس معمولا در سیلاب (هجا)ی اول قرار می گیرد. مثال: table /TA-ble/ scissors /SCI-ssors/ pretty /PRE-tty/, clever /CLE-ver/
۲- فعل ها و حروف اضافه دو سیلابی قانون: هنگامی که یک فعل (کلمه ای که بیانگر یک عمل، رویداد یا حالت می باشد) یا یک حرف اضافه (کلمه ای که قبل از اسم، ضمیر یا فعل ingدار می آید و رابطه آن با کلمه دیگر و یا بخشی از جمله را نشان می دهد) دارای دو سیلاب یا هجا باشد، استرس معمولا روی سیلاب دوم قرار می گیرد. مثال ها: present /pre-SENT/ export /ex-PORT/ aside /a-SIDE/ current between /be-TWEEN/
