همین دو سال قبل بود که یک ارتوپد خوش ذوق، برای بیماران خود در ریکاوری آواز می‌خواند و به آنها امید و انرژی می داد. اما کسی حدس نمیزد که این شخص آنقدر اعتماد به نفس داشته باشد که مجوز کنسرت بگیرد، آنهم در یکی از بزرگترین سالن‌های کنسرت کشور، بدون تمرین!
به خوبی به خاطر داریم که آن شب، چه شد! پزشک خواننده آنقدر فالش خواند و ریتم را از دست داد و آنقدر افتضاح بود که بسیاری از شنوندگان در میانه کنسرت سالن را ترک کردند و چندین نفر شکایت کردند و بعد از آن موج سهمگینی علیه این پزشک خواننده به راه افتاد. توجیه او، عذر بدتر از گناه بود: همه میخونن ما هم میخونیم، چیزی نشده که!
اما این اتفاق تلخ ثابت کرد که چقدر علم موسیقی در کشورمان مهجور مانده است! که هر کسی از راه نرسیده داعیه هنر دارد؛ از هر نوعش: خوانندگی، نوازندگی، آهنگسازی و حتی تدریس موسیقی.
آقای دکتر حمیدی عزیز هم که فقط سه ماه(دقت کنید: ۳ ماه) دوره پیانو دیده اند مشغول تدریس در یکی از آموزشگاه های تهران شده اند. آقای دکتر: تصمیم گرفتم در تایمی که در آموزشگاه تشریف دارید، بیماران شما را ویزیت کنم. همه ویزیت میکنن، ما هم میکنیم! چیزی نشده که!!!
@Pianoclub
