حالا با دقت به این کار گوش کنید. خواننده این کار هم همان ستایش خوش صداست. اما به جای اینکه صدای این کودک مستعد در همان بافت سنتی و محلی پرورش یابد، او را روانه بازار موسیقی بی محتوا و غلط پاپ کرده اند تا شاید بتوانند برای خودشان شنونده ها و طرفدارانی پیدا کنند.
همان صدای زیبا و جاندار این کودک، اکنون در استودیوی موسیقی روی یک ملودی و تنظیم ضعیف قرار گرفته و صدای پرطراوت او تبدیل به صدایی بی روح، کامپیوتری و کوک شده توسط نرم افزارهای تیونر شده است.
بسیاری از تنظیم کنندگان موسیقی هنوز نمی‌دانند که کوک کردن صدا با نرم افزار، روح صدا را نابود می‌کند. این نرم افزارها گرچه صدای خواننده را با دقت صد در صد کوک میکنند، اما زواید و ارتعاشات طبیعی صدا را نابود می کنند و صدایی فلت، بیروح، فلزی و بی احساس را به خورد شنونده می‌دهند. آنها نمی‌دانند که هیچ خواننده ای در دنیا به صورت صد در صد ژوست نمیخواند و اساسا برخی از این فواصل به ظاهر ناکوک، موسیقی را طبیعی تر و گرم تر میکنند. خود شما به هر دو اجرای ستایش گوش کنید و قضاوت کنید. کدام بهتر بود؟ اجرای زنده یا این اجرای استودیویی؟ واقعا حیف از این استعداد.
@pianoclub
