«همانا برین سوگ با ما سپهر ز دیده فرو باردی خون به مهر شما نیز دیده پر از خون کنید همه جامهٔ ناز بیرون کنید که با کین شاهان نشاید که چشم نباشد پر از آب و دل پر ز خشم همه انجمن زار و گریان شدند چو بر آتش تیز بریان شدند زبان داد دستان که تا رستخیز نبیند نیام مرا تیغ تیز چمان چرمه در زیر تخت منست سنان‌دار نیزه درخت منست رکابست پای مرا جایگاه یکی ترگ تیره سرم را کلاه برین کینه آرامش و خواب نیست همی چون دو چشمم به جوی آب نیست» 1.1K views00:44
