وزن گذاری فیزیکی فعالیت ها جهت محاسبه درصد پیشرفت فیزیکی پروژه مورد استفاده قرار می گیرد. درواقع میتوان گفت وزن فیزیکی هر فعالیت ، ضریب اهمیت هریک از فعالیتها در کل پروژه است و معمولأ بر حسب درصد بیان می شود.
روش های مختلفی برای وزن گذاری فیزیکی فعالیتها وجود دارد که در زیر به آنها اشاره میکنیم:
۱) وزن گذاری فیزیکی بر اساس نظر خبرگان در این روش با توجه به نظر خبرگان و افراد مطلع و درگیر پروژه از هر سه رکن پروژه (کارفرما ، مشاور ، پیمانکار) و کسب نظرات آنها ، وزن فعالیتهای مختلف پروژه بدست می آید. معیارهایی نظیر میزان سختی کار ، مدت زمان مورد نیاز جهت انجام فعالیت ، هزینه انجام فعالیت ، و … در تعیین وزن فعالیت تأثیر دارند.
۲) وزن گذاری فیزیکی بر اساس حجم برآوردی و هزینه ریالی هر فعالیت در این روش ارزش ریالی هر فعالیت تعیین کننده وزن آن در پروژه است. بعبارتی دیگر هزینه های اجرای احجام کاری فعالیتها مبنای وزن دهی فعالیتهاست. در این روش وزن هر فعالیت از تقسیم هزینه اجرای آن فعالیت که طبق دستور العمل برآورد احجام و تخصیص منابع محاسبه و برآورد شده است بر هزینه برآوردی کل پروژه ، بدست خواهد آمد.
۳) وزن گذاری فیزیکی بر اساس درآمد حاصل از اجرای هر فعالیت در این روش وزن فیزیکی محاسبه شده برای هر فعالیت با وزن ریالی آن یکسان است. وزن فیزیکی در این حالت از تقسیم برآورد (درآمد) هر فعالیت بر مبلغ کل قرارداد محاسبه میگردد.
تبصره : در فازهای مختلف پروژه ، بهتر است که نحوه وزن گذاری فعالیتها به شکل زیر انتخاب گردد.
الف) در فاز مهندسی (E) بهترین حالت وزن گذاری فیزیکی فعالیتها براساس نفر – ساعت نیروی انسانی مورد استفاده در هر فعالیت ، تقسیم بر کل نفر – ساعت مورد نیاز در پروژه است.
ب) در فاز تدارکات (P) مناسب ترین حالت استفاده از مبنای ریالی فعایت ( هزینه یا درآمد) می باشد.
ج) در فاز اجرا (C) مناسبترین حالت استفاده از نظر خبرگان بعنوان مبنای تعیین وزن فعالیتها می باشد.
