(م توفی598 ه ق) می فرماید: 'کسی که با همسر خود که کمتر از نه | پاسخ به شبهات و شایعات۲۰۲۳
(م
توفی598 ه ق) می فرماید: "کسی که با همسر خود که کمتر از نه سال دارد نزدیکی کند، همسرش بر او حرام ابدی خواهد شد" (ابن إدریس، محمد بن منصور بن أحمد، السرائر الحاوی لتحریر الفتاوى، ج2، ص: 530، )
اگر دختر به بلوغ عقلی نرسیده باشد، پدر یا جدّ پدری اش با رعایت خیر و صلاح فرزندشان، اجازه ازدواج فرزند را صادر می کنند. تاکید می کنیم که با رعایت خیر و صلاح فرزند. یعنی در فقدان بلوغ عقلی دختر، پدر یا جد پدری که دارای بلوغ فکری هستند و نسبت به دخترشان دلسوز و حساس تر هستند صلاح و مصلحت او را می سنجند. ازدواج دختر نابالغ با شرایطی که ذکر شد در اسلام مجاز دانسته شده است اما این جواز به معنای واجب بودن یا تشویق به چنین کاری نیست بلکه این اجازه برای موارد و شرایط خاص صادر شده و در شرایط عادی، طبق عرف جامعه در سن و سال جوانی و به قصد تشکیل خانواده ازدواج صورت می گیرد. گاهی شرایط به گونه است که لازم است بین دو نفر صیغه محرمیت برقرار شود(مثلا فرض کنید مردی مجبور است در خانه ی شخصی دیگر اقامت داشته باشد. او می توان با عقد کردن دختر خردسال خانواده برای مدتی کوتاه، با مادر آن دختر محرم شود و بدون تکلّف در آن خانه زندگی کند.). اگر یکی از طرفین یا هر دو به سن بلوغ جسمی نرسیده باشند، پدر یا جد پدری ایشان می توانند با ملاحظه خیر و صلاح فرزندشان او را به عقد دیگری در آورند. در چنین صورتی صرفاً محرمیّت تحقق می یابد و برقراری ارتباط جنسی تا زمان بلوغ ممنوع است. همچنین اگر ازدواج به صلاح فرد نباشد، اجازه پدر یا جد پدری نافذ نیست و عقد باطل است. بر خلاف ادعای نویسنده پرسش، سن عایشه در هنگام ازدواج با حضرت محمد ص، بین 9 تا 15 سال بوده است نه 7 یا 8 سال! هر چند این اقدام پیامبر، سازگار با فرهنگ زمانه خویش بوده همانگونه که دختر پیامبر نیز در همین سن و سال کم ازدواج کرد و اینکه این ازدواج قطعا با رضایت پدر عایشه (یعنی ابوبکر) صورت گرفته است و اشکالی به این کار وارد نیست. اما برخی از مورخان مانند ابن قتیبه دینوری نوشته اند: عایشه در سال 57 ، یا 58هجری و در هفتاد سالگی درگذشت(ابن قتیبه دینوری، المعارف، ص 134.)؛ پس در سال اوّل یا دوم بعثت متولد شده بود. تاریخ اجرای صیغه عقد را یک ماه پس از درگذشت حضرت خدیجه و بعد از عقد سوده بیان کرده اند(طبقات الکبری، ج 8،ص79.). حضرت خدیجه در رمضان سال دهم بعثت از دنیا رفت و در شوال همین سال عایشه به عقد پیامبر درآمد(همان، ص 58.). بنابراین عایشه در هنگام عقد حدوداً نه ساله بود؛ همچنین برخی از سیره نویسان همانند «ابن اسحاق» و «ابن هشام» که پیشگامان سیره نویسی هستند. می نویسند: عایشه بیستمین فردی بود که به پیامبر ایمان آورد. اینان می افزایند : پیش از عایشه خواهرش اسماء و پس از عایشه «خبّات بن اَرَّت» مسلمان شدند. (این امر در حدود سال چهارم بعثت و بعد از علنی شدن دعوت پیامبر رخ داد)، چنان که می افزایند: عایشه در این هنگام به سن تکلیف نرسیده و صغیره بود(سیره ابن هشام، ج1،ص234.). صغیره بودن به چه معناست؟ قطعاً به این معنا نیست که دورة شیرخواری را طی می کرده، چرا که در این دوره معقول نیست گفته شود اسلام آورد؛ باید در این هنگام سن عایشه حدی باشد که بتوان این نسبت را به او داد. سن حضرت علی (علیه السلام) را در هنگامی که اسلام آورد، ده تا سیزده سال گفته و یادآور شده اند حضرت در این هنگام صغیر بود، «رجل» نبود. حال دربارة عایشه هم می بایست طوری سخن گفت که معقول باشد؛ یعنی سنش به اندازه ای باشد که بتواند اسلام بیاورد تا بگویند بیستمین مسلمان است ، اگرچه کم تر از سن بلوغ باشد. اگر بلوغ دختران نه سال است، ایشان در هنگام پذیرش اسلام مثلاً هشت ساله باشد. در این صورت هنگامی که به عقد پیامبر درآمد، حدوداً پانزده ، یا شانزده ساله بود، نه شش ، یا هفت ساله.
اما درباره عبارت قرآنی و "کواعبَ اترابا" : این عبارت، توصیفی از وضعیت جسمانی همسران بهشتی است. تعبیری کنایه ای از جوانی و شادابی جسمی ایشان است. می گوید زنان بهشتی از لحاظ جسمی مانند دخترانی هستند که تازه علائم بلوغ (یعنی برجستگی و رشد سینه ها)در آنها آشکار شده است. و اشاره ای به سن و سال آن ها ندارد. زنان بهشتی کودک نیستند بلکه جسم آنها مانند دختران نورس و بلوغ یافته است. اما آیات و روایاتی وجود دارند که می گویند بهشتیان همگی جوان و هم سن و سال هستند و اینگونه نیست که در بهشتی مردی 50 ساله با دختری 10 ساله ازدواج کند بلکه سن همه اهل بهشت، سن سال جوانی است. به عنوان نمونه امام جواد (ع) فرمود: «لان اهل الجنه يكونون شباناً: اهل بهشت همه (مرد و زن) جوان محشور مي شوند. (احتجاج علي طبرسي، ناشر انتشارات اسوه، ج2، ص478.)
