متن شبهه #4664 اعمال شب و روز اول ماه صفر ماه صفر دومین ماه | پاسخ به شبهات و شایعات۲۰۲۳

متن شبهه #4664

اعمال شب و روز اول ماه صفر

ماه صفر دومین ماه قمری است که برای نامگذاری آن دو دلیل ذکر می شود:

نخست این که از صُفْرَة به معنای زردی گرفته شده، زیرا زمان انتخاب نام با فصل پاییز و زرد شدن برگ درختان مقارن بوده است.

دلیل دوم این که از صِفْر به معنای خالی گرفته شده است، چرا که با پایان یافتن ماه های حرام(رجب، ذی القعده، ذی الحجه و محرم) قبایل بار دیگر وارد جنگ می شدند و شهرها خالی می شد.

معروف است که صفر ماهی منحوس است. در چرایی منحوس بودن ماه صفر دلایلی از جمله رحلت پیامبر اکرم(ص)، شهادت امام حسن(ع) و امام رضا(ع) در این ماه را ذکر می کنند. همچنین ابتدای ماه صفر با ورود کاروان اسرا به شهر شام مصادف است، و نیز آغاز جنگ صفین در نخستین روز صفر بوده است.

در برخی از روایات اسلامی آمده است که مسلمانان از انجام کارهای مهم در ماه صفر، پرهیز و برای دفع آفات و بلایای این ماه بسیار صدقه دهند. به همین دلیل مسلمانان از این ماه به عنوان ماهی نحس و بد یمن یاد می کنند، چرا که در این ماه وحی قطع می شود. حضرت علی(ع) در این مورد فرموده است: با رحلت پیامبر(ص) چیزی قطع شد که با فوت هیچ احدی قطع نشد.

اول ماه صفر
اعمال مشترک اول هر ماه در ابتدای ماه صفر نیز قابل توجه است از جمله:

دعا
در زمان دیدن هلال خواندن دعای هلال وارد شده است. حداقل آن است که سه مرتبه بگوید: اللّهُ اَکْبَر و سه مرتبه لا إلهَ الَّا الْلّه و سپس بگوید: اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذی أذْهَبَ شَهْرَ کَذا وَ جاءَ بِشَهْرِ کَذا.

بهترین دعای زمان رؤیت هلال، دعای چهل و سوم صحیفه سجادیه است.

قرآن
خواندن هفت مرتبه سوره «حمد».

روزه
از أموری که بر آن تأکید شده، سه روز روزه گرفتن در هر ماه است. مرحوم علامه مجلسی در زادالمعاد می گوید: مطابق مشهور، این سه روز، پنجشنبه اول ماه...

نماز
شب اول ماه: دو رکعت نماز بجا آورد، به این نحو که: در هر رکعت پس از سوره حمد سوره انعام را بخواند...

روز اول ماه: خواندن نماز اول ماه که آن دو رکعت است، در رکعت اول بعد از حمد سی مرتبه سوره توحید و در رکعت دوم بعد از حمد سی مرتبه سوره قدر بخواند...

اعمال مستحبی ماه صفر
درباره اعمال مستحبی که در ماه صفر ذکر شده، اهم آن ها خواندن دعا، تلاوت قرآن، اقامه نماز و روزه داری است.

دعای ویژه ماه صفر نیز از محدث بزرگ مرحوم «فیض کاشانی» نقل شده که مستحب است هر روز 10 مرتبه قرائت شود:

یا شَدیدَ الْقُوی وَیا شَدیدَ الْمِحالِ یا عَزیزُ یا ...

مفاتیح الجنان

پاسخ به شبهه

این متن اصلا ساختگی نیست بلکه از مفاتیح الجنان و منابع دیگر نشات گرفته!

https://zaya.io/cvpfc

و شیخ‌عباس قمی(ره) نویسنده مفاتیح که به تتبع در اخبار، مشهور است و به دلیل حضور در دو حوزة کهن و بزرگ نجف و قم و نیز شاگردی در محضر محدث پرکار قرون اخیر میرزا‌حسین نوری، مؤلف مستدرک الوسائل، به بسیاری از کتاب‌های حدیث شیعه دست‌رسی داشته است و با آن که عقیدة مشهور به نحوست ماه صفر را نقل نموده، اما آن را مستند به هیچ روایت و خبری نکرده است(پس ادعایی وجود ندارد که منبعش وجود نداشته باشد!)؛ حتی می‌توان گفت، خود به نحوست آن مطمئن نیست و بسی محتمل است دعای آورده‌شده برای رفع نحوست(دعای ویژه فیض کاشانی)، از باب احتیاط باشد.

او در کتاب شریف مفاتیح‌الجنان چنین نوشته است:

بدان که این ماه، معروف به نحوست است و برای رفع نحوست هیچ چیز بهتر از تصدق و ادعیه و استعاذات وارده نیست و اگر کسی خواهد که محفوظ ماند از بلاهای نازله در این ماه، در هر روز ده مرتبه بخواند، چنان‌که محدث فیض و غیره فرموده: «یَا شَدِیدَ الْقُوَی وَ یَا شَدِیدَ الْمِحَالِ یَا عَزِیزُ یَا عَزِیزُ یَا عَزِیزُ ذَلَّتْ بِعَظَمَتِکَ جَمِیعُ خَلْقِکَ فَاکْفِنِی شَرَّ خَلْقِکَ یَا مُحْسِنُ یَا مُجْمِلُ یَا مُنْعِمُ یَا مُفْضِلُ یَا لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نَجَّیْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذَلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ»، و سید دعایی برای هلال این ماه روایت کرده (است)

اما گفتنی است، این دعای نقل‌شده در کتاب‌های حدیث در دست‌رس و نیز کتب ادعیة متداول، مانند مصباح‌المتهجد شیخ طوسی و کتاب بزرگ و مفصل اقبال‌الاعمال، با وجود یاری گرفتن از رایانه نیافتیم و تنها در کتاب تذکرة اولی‌الالباب نوشتة شیخ داود انطاکی (م.1008ه.ق) به متنی تقریباً مشابه دربارة چهارشنبة آخر ماه صفر دست یافتیم که نه سندی دارد و نه دلالتی بر نحوست ماه صفر.

این حدیث در مجموعه‌های روایی اهل سنت نیامده است و تنها در برخی كتاب‌های غیر حدیثی، مانند عجائب‌المخلوقات قزوینی و تفسیر روح البیان، تألیف اسماعیل حقى بن مصطفى الاستانبولي الحنفي الخلوتي، المولى ابوالفداء (م