متن شبهه #2956 برای آنانی که تا کنون حکومت اسلامی را نشناخته | پاسخ به شبهات و شایعات۲۰۲۳
متن شبهه #2956 برای آنانی که تا کنون حکومت اسلامی را نشناخته اند سخنرانی تکان دهنده ای از آیت الله خمینی که بسیاری شنیدند، اما معنی آنرا درک نکردند:
»یوم الله واقعی روزی است که امیرالمونین علیه السلام شمشیرش را کشید و خوارج را از اول تا آخر درو کرد و تمامشان را کشت . ایام الله روزهایی است که خداوند تبارک و تعالی یک زلزله ای را وارد می کند، یک سیلی را وارد می کند، یک توفانی را وارد می کند، به این مردم شلاق می زند که آدم بشوید .
امیرالمومنین اگر بنا بود مسامحه بکند شمشیر نمی کشید تا هفتصد نفر را یک جا بکشد . شما آقایان علما چرا فقط سراغ احکام نماز و روزه می روید ؟ چرا هی آیات رحمت را در قرآن می خوانید و آیات قتال را نمی خوانید ؟ قران می گوید بکشید ! بزنید ! حبس کنید، چرا شما فقط همان طرفش را گرفته اید که صحبت از رحمت می کند ؟
رحمت مخالفت با خداست !
محراب یعنی مکان حرب، یعنی مکان جنگ، از محراب ها باید جنگ پیدا شود، چنانکه بیشتر جنگ های اسلام از محراب ها پیدا می شد.
پیغمبر شمشیر دارد تا آدم بکشد، ائمه ما علیهم السلام همگی جنگی بودند، همگی جنگی بودند، شمشیر می کشیدند، آدم می کشتند . ما خلیفه می خواهیم که دست ببرد، حد بزند، رجم (سنگسار) کند، همانطور که رسول الله صلی اله علیه دست می برید، حد می زد، رجم می کرد.
همانطورکه یهود بنی قریضه را چون جماعتی ناراضی بودند قتل عام کرد. اگر رسول الله فرمان داد که فلان محل را بگیرید فلان خانه را آتش بزنید، فلان طایفه را از بین ببرید، حکم به عدل فرموده است.
زندگی بشر را باید به قصاص تامین کرد، زیرا حیات توده زیر این قتل قصاصی خوابیده است. با چند سال زندان کار درست نمی شود، این عواطف کودکانه را کنار بگذارید«
منبع: صحیفه نور / سخنرانی به مناسبت هفته وحدت و تولد پیامبر اسلام / سال 1360 پاسخ به شبهه متأسفانه اين گونه مطالب با تقطيع سخنان حضرت امام با هدف تخريب چهره امام و تضعيف نظام مطرح مي گردد.متن اصلي سخنان حضرت امام را در اينجا مي آوريم تا نادرستي اين استناد ها روشن شود.1.آنچه حضرت امام در باره برخورد با خوارج بيان فرمودند مربوط به سخنرانى ايشان به مناسبت سالگرد 17 شهريور است كه در سال 1358 ايراد شد و ايشان در بخشي از سخنان خود فرمودند:« خداى تبارك و تعالى به حضرت موسى:وَ ذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ اينها را متذكّر كن به «ايّام خدا». همه ايّام مال خداست؛ لكن بعضى از ايّام يك خصوصيتى دارد كه براى آن خصوصيت «يوم اللَّه» مىشود. روزى كه پيغمبر اكرم هجرت كردند به مدينه، اين روز «يوم اللَّه» است. روزى كه مكه را فتح كردند «يوم اللَّه» است. يومِ قدرتنمايى خداست كه يك يتيم را كه همه رَفضَش كرده بودند، نمىتوانست زندگى بكند تو وطن خودش، تو خانه خودش، بعد از چندى فتح مكّه به دست او شد؛ و آن قُلْدُرها و آن ثروتمندها و آن قدرتمندها همه در تحت سيطره او واقع شد، و فرمود:أنتُمُ الطُّلَقَاء ديگر آزادتان كردم، برويد؛ اين «يوم اللَّه» است. يوم خوارج، روزى كه امير المؤمنين- سلام اللَّه عليه- شمشير را كشيد و اين فاسدها را، اينغدّههاى سرطانى را درو كرد، اين هم «يوم اللَّه» بود. اين مقدسهايى كه پينه بسته بود پيشانيشان، لكن خدا را نمىشناختند، همينها بودند كه كشتند امير المؤمنين را! قيام كردند در مقابل امير المؤمنين- سلام اللَّه عليه- از لشكر خودش بودند، قيام كردند در مقابل او. براى خاطر آن قضايايى كه در صفين واقع شد و امام- عليه السلام- ديد كه اگر اينها باقى باشند فاسد مىكنند ملت را، تمامشان را كشت، الّا بعضى كه فرار كردند؛ اين «يوم اللَّه» بود. روزهايى كه خداى تبارك و تعالى براى تنبيه ملتها يك چيزهايى را وارد مىكند، يك زلزلهاى وارد مىكند، يك سيلى وارد مىكند، يك طوفانى وارد مىكند، كه شلاق بزند به اين مردم كه آدم بشويد، اينها هم «يوم اللَّه» است. چيزهايى است كه به خدا مربوط است.( صحيفه امام، ج9، ص 465-466) مولاى ما، امير المؤمنين- سلام اللَّه عليه- آن مرد نمونه عالَم، آن انسان به تمام معنا انسان، آنكه در عبادت آن طور بود و در زهد و تقوا آن طور و در رَحم و مروت آن طور و با مستضعفين آن طور بود، با مستكبرين و با كسانى كه توطئه مىكنند شمشير را [مىكشيد و] مىكشت. هفتصد نفر را در يك روز- چنانچه نقل مىكنند- از يهود بنى قُرَيْظَه- كه نظير اسرائيل بود و اينها از نسل آنها شايد باشند- از دم شمشير گذراند! خداى تبارك و تعالى در موضع عفو و رحمتْ رحيم است. و در موضع انتقام، انتقامجو. امام مسلمين هم اين طور بود، در موقع رحمت، رحمت؛ و در موقع انتقام، انتقام.( صحيفه امام ، ج9، ص 282) همچنين فرمودند:« پيغمبر اكرم- صلى اللَّه عليه و آله و سلّم- نبى رحمت بود و با مردم به رحمت رفتار مىفرمود. و همان رحمت بود كه مردم را هدايت مىكرد و براى مردم غصه مىخورد. براى اشخاصى كه در ضلالت بودهاند، به و
