در ایران، طی دو دهه اخیر «امر کوچک – امر خاموش» همچون حوزه‌ای | فصلنامه مطالعات ایرانی پویه
در ایران، طی دو دهه اخیر «امر کوچک – امر خاموش» همچون حوزه‌ای بکر، مولد و ضروری برای فهم واقعیت در مرکز توجهات قرار گرفته است. دلایل این توجه، از حیثیت افتادن سیاست باشد یا شکست اتوپیاها و قهرمانان؛ انسداد سیاسی باشد یا تکثیر و تنوع حوزه‌های اجتماعی، آنچه که مسلم است علی‌رغم میل و اراده مسلط بر یکدست‌سازی، ما با جامعه‌ای روبرو هستیم که شبیه چهل سال پیش نیست و این تغییرات انکارناپذیر در همه ساحت‌ها موضوع تحلیل شاخه‌های مختلف علوم انسانی و اجتماعی قرار گرفته است. چنین پیدا است که مفهوم تغییر نیز، خود تغییر کرده است و برای فهم این تغییرات که فقط سیاسی نیست، بی‌تردید باید به‌دنبال حاملینی بود که صرفا در این حوزه چرخ نخورده‌اند. آیا تغییر را باید در نشانه‌ها، پرچم‌داران، و صداداران جستجو کرد و خاموشان را بی‌صدا و بی‌اهمیت دانست؟ از کجا معلوم که خاموشی بی‌امکان و عقیم باشد؟ تغییراتی که با گام‌های کبوتر می‌آیند را باید در همین ساحت خاموش جستجو کرد.
فصلنامه مطالعات ایرانی پویه، شماره‌های ۱۷ و ۱۸، پائیز و زمستان ۱۴۰۰، "ایران و حاملان تغییر"
