پرسمان قرآن

2017-12-31 12:54:09 Ha. Na:
سلام و عرض خدا قوت به شما و سایر اعضای گروه
با توجه به آیات 67 و 68 سوره یوسف: وَقَالَ يَا بَنِيَّ لَا تَدْخُلُوا مِنْ بَابٍ وَاحِدٍ وَادْخُلُوا مِنْ أَبْوَابٍ مُتَفَرِّقَةٍ ۖ وَمَا أُغْنِي عَنْكُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ شَيْءٍ ۖ إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ ۖ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ ۖ وَعَلَيْهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُتَوَكِّلُون.
َ وَلَمَّا دَخَلُوا مِنْ حَيْثُ أَمَرَهُمْ أَبُوهُمْ مَا كَانَ يُغْنِي عَنْهُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ شَيْءٍ إِلَّا حَاجَةً فِي نَفْسِ يَعْقُوبَ قَضَاهَا ۚ وَإِنَّهُ لَذُو عِلْمٍ لِمَا عَلَّمْنَاهُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ.
چرا حضرت یعقوب(ع) به فرزندانش گفت از یک دروازه وارد نشوید بلکه از درهای متفرقه داخل شوید آیا به علت چشم زخم نخوردن فرزندانش بود و یا برای اینکه شناخته نشوند اصلا چه حاجتی از نفس یعقوب برآورده شد؟!

حسبی الله:
سلام علیک. سپاسگزارم
دلیل این فرمان حضرت یعقوب(ع) آن بود که فرزندانش از آسیبهای گوناگون مانند چشم زخم، حسادت و یا دستگیر شدن به اتهام جاسوسی در امان بمانند، گویا آن حضرت دریافته بود که در این سفر برای فرزندانش مشکلی پیش خواهد آمد.
اما این تدبیر حضرت یعقوب(ع) نتوانست جلوی تقدیر و برنامه الهی را بگیرد و سرانجام جمع فرزندان یعقوب متفرق شد:  وَ لَمَّا دَخَلُوا۟ مِنْ حَيْثُ أَمَرَهُمْ أَبُوهُم مَّا كَانَ يُغْنِی عَنْهُم مِّنَ ٱللَّهِ مِن شَیْءٍ
اما حاجتی از حضرت یعقوب که برآورده شد آن بود که اولاً به وظیفه خود در این خصوص عمل کرده بود و از این جهت احساس آرامش میکرد و ثانیا همین متفرق شدن جمع فرزندان وی در نهایت باعث شد آن حضرت به خواسته اصلی خود برسد و حضرت یوسف(ع) و تمام فرزندان دیگرش را ملاقات کند. باز کردن / نظر دهید

2017-12-31 12:52:18 hekmat far:
إِنِّي أَنَا رَبُّكَ فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ إِنَّكَ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى
لطفا بفرمایید سرزمین طوی کجاست وایا همچنان مقدس است و لازم است که احترام ان مکان حفظ شود؟

حسبی الله:
هنگامی که حضرت موسی(ع) از مدین خارج شد تا به مصر برود به این دره رسید. پس دره طوی بین مدین و مصر و احتمالا در میان کوههای جنوب غربی فلسطین است.
ظاهرا دلیل مقدس بودن آن سرزمین آن بود که در آنجا خدا با حضرت موسی(ع) سخن گفت و آنجا محل توجه به خدا و عبادت او شد بنابراین هر جایی که محل عبادت و تقرب به خدا باشد مانند مساجد و حرم امامان(ع)، احترامش لازم است اما خود آن سرزمین در این زمان اگر حالت عبادتگاه بودن پیدا کرده باشد باز هم رعایت احترام آن لازم است ولی اگر حالت عبادتگاه و محل توجه به خدا نداشته باشد شاید دیگر آن حکم برداشته شود گرچه بهتر است انسان احتیاط کند و احترام آن را نگهدارد. باز کردن / نظر دهید

2017-12-29 11:00:49 բสኘደஸЗஅ:
سوره الأنعام آیه 9
وَ لَوْ جَعَلْنَاهُ مَلَكًا لَجَعَلْنَاهُ رَجُلًا وَ لَلَبَسْنَا عَلَيْهِمْ مَا يَلْبِسُونَ

و اگر او را فرشته اي قرارمي داديم، حتماً وي را بصورت انساني درمي آورديم؛ (باز به پندار آنان،) كار را بر آنها مشتبه مي ساختيم؛ همان طور كه آنها كار را بر ديگران مشتبه مي سازند!


سلام استاد خداقوت
ببخشید ایه ۹انعام
من متوجه اخرش نمی شوم

كار را بر آنها مشتبه مي ساختيم؛ همان طور كه آنها كار را بر ديگران مشتبه مي سازند!
منظور این قسمت ایه یعنی چی ؟؟؟

حسبی الله:
سلام علیک. تشکر
گمراهی انسانها دو گونه است، اول گمراهی ابتدایی که این گمراهی به هیچ وجه مستند به خدا نیست بلکه انسانها خودشان راه گمراهی را انتخاب میکنند و حقایق را بر خودشان یا پیروان و دوستانشان مشتبه میسازند و تعبیر "مَّا يَلْبِسُونَ" اشاره به این نوع گمراهی دارد.
گمراهی دوم گمراهی مجازاتی است که مستند به خداست و اگر کسی خودش راه گمراهی را انتخاب کرد خدای سبحان نیز هدایتها و لطفهای خود را از او برمیدارد و او گمراه‌تر میشود و بدین ترتیب خدا نیز بعد از آن حق را بر آنان مشتبه میسازد و تعبیر " لَلَبَسْنَا عَلَيْهِم" اشاره به این گمراهی مجازاتی دارد.
آیه شریفه درباره یکی از پیشنهادهای مشرکان است که میگفتند چرا برای هدایت ما فرشته‌ای نازل نمیشود؟ خدای متعال پاسخ میدهد که اگر بر فرض ما فرشته‌ای را برای آنان نازل میکردیم باید آن فرشته به شکل یک مرد می‌بود تا بتواند با آنان سخن بگوید و آنان را هدایت کند و در این صورت باز هم نتیجه تفاوتی نمیکرد و مشرکان به هر دو نوع گمراهی یاد شده مبتلا میشدند: وَ لَوْ جَعَلْنَٰهُ مَلَكًا لَّجَعَلْنَٰهُ رَجُلاً وَ لَلَبَسْنَا عَلَيْهِم مَّا يَلْبِسُونَ  باز کردن / نظر دهید

2017-12-27 20:04:20 abbas.sh. 313:
سلام علیکم
منظور از تجلی خداوند بر کوه در آیه 143 سوره مبارکه اعراف چیست،در صورتیکه اگر اشتباه نکنم طبق روایات اعتقاد به تجلی خداوند در مخلوقات مردود است مانند مسیحیان که اعتقاد دارند خداوند بر حضرت عیسی ع تجلی کرده.
با تشکر

حسبی الله:
سلام علیک
تجلی به این معناست که خدای متعال با برخی از صفات خود مانند قدرت برای برخی از مخلوقات ظاهر میشود.
تجلی و ظهور خدای متعال امر حق و درستی است و افزون بر قرآن، در بعضی از روایات و ادعیه هم آمده است. آنچه نادرست است این است که خدای سبحان در موجودی حلول کند و یا موجودی با خدا متحد شود و تجلی غیر از حلول و اتحاد است زیرا در تجلی خدای متعال در چیزی حلول نمیکند بلکه برای آن ظهور میکند و یکی از اوصاف خود را به آن نشان میدهد. باز کردن / نظر دهید

2017-12-27 20:03:47 Ali reza Moterassed:
با سلام خدمت استاد گرامی
اگر محبت کنید شرحی بر آیه 18 سوره آل عمران بفرمائید ممنون می شوم .

شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ وَالْمَلَائِكَةُ وَأُولُو الْعِلْمِ قَائِمًا بِالْقِسْطِ ۚ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ
خداوند، (با ايجاد نظام واحد جهان هستي،) گواهي ميدهد که معبودي جز او نيست، و فرشتگان و صاحبان
دانش، (هر کدام به گونهاي بر اين مطلب،) گواهي ميدهند، در حالي که (خداوند در تمام عالم) قيام
به عدالت دارد، معبودي جز او نيست، که هم توانا و هم حکيم است.

اینکه خداوند متعال در این آیه از کلام خودشان می فرمایند که گواهی میدهند ، منظور چیست ؟
با تشکر

حسبی الله:
سلام علیک. تشکر از شما
شهادت و گواهی خدای متعال بر توحید و یگانگی خود، ۳ گونه است:
۱. شهادت قولی: یعنی خدای بزرگ در کلام خوش بر یگانگی خود گواهی میدهد مانند آیاتی از قرآن که بیانگر توحید است از جمله همین آیه.
۲. شهادت فعلی: نظم و هماهنگی جهان آفرینش نشان میدهد که آفریدگار و مدبر آنها یکی است.
۳. شهادت عینی: یعنی اگر انسان خدا را درست بشناسد که او موجودی نامحدود است که دارای تمام کمالات است، چنین موجودی ممکن نیست بیش از یکی باشد. باز کردن / نظر دهید

2017-12-27 20:03:27 یا زینب«س»:
باسلام و احترام
استاد من طبق عادتی که در مطالعه دارم و برای تمرکز بهتر قرآن رو فقط نگاه می کنم و خیلی کم پیش میاد که با صدای بلند بخونم.در مورد سوره های سجده دار چطوری عمل کنم؟ تشکر

حسبی الله:
سلام علیک
در قرآن کریم ۴ آیه وجود دارد که بعد از خواندن آنها سجده واجب است.
اگر کسی این آیات را با زبان نخواند و فقط در ذهنش مرور کند سجده بر وی واجب نیست ولی به نظر من چنین شخصی هم بهتر است سجده کند.
درباره اصل عادتی که گفتید هم گرچه در کتابهای معمولی خوب است ولی در قرآن کریم به نظر بنده بهتر است آیات با زبان خوانده شوند و حتی انسان کمی بلندتر بخواند که گوشش هم بشنود زیرا در خواندن و شنیدن آیات قرآن آثار و برکاتی است که در مرور ذهنی نیست. باز کردن / نظر دهید

2017-12-27 20:02:57 علی محبوب:
سلام حاج آقا وقت به خیر

إِنِّي أَنَا رَبُّكَ فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ إِنَّكَ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى

من پروردگار توام! کفشهایت را بیرون آر، که تو در سرزمین مقدّس «طوی» هستی!

با توجه به آیه بالا
منظور از اینکه خدای متعال فرمودند
کفش هایت را بیرون آر
که تو در سرزمین مقدس طوی هستی چیست؟
به عبارت دیگر یعنی حضرت موسی(ع) در آن هنگام سخن گفتن با خدای متعال و در مکان مقدس بودن فقط نباید با پوشش کفش می بود
همانگونه که ما برای نماز خواندن باید کفش ها را بیرون آوریم،
یا اینکه آن حضرت علاوه بر بیرون آوردن کفش،باید کفش هایش را در محدوده مکان مقدس هم وارد نمیکرد؟
حالا با توجه به مطلب بالا
در داخل مساجد و مرقد امامان، برخی افراد کفش به دست وارد میشوند حتی بعضی در هنگام خواندن نماز کفش هاشون
در کنارشون و در برخی موارد کفش ها نزدیک مهرشون هست،
آیا این آیه میتواند بیانگر این هم باشد که در داخل مسجد یا اماکن متبرکه وهمچنین هنگام نماز خواندن باید کفش ها را در مکانی دور تر قرار دهیم؟

با تشکر از زحمات شما.

حسبی الله:
سلام علیک. وقت به خیر
فرمان در آوردن کفش برای رعایت ادب و احترام و تواضع بود و بی احترامی به مسجد و اماکن مقدس حرام است ولی بی احترامی امری عرفی است و اگر عرف کاری را بی احترامی بداند حرام است ولی عرف خصوصا در ایران گذاشتن کفش در کیسه و بردن آن با خود به داخل مسجد را بی احترامی به شمار نمی‌آورد، پس این کار حرام نیست گرچه بهتر است کفش را در بیرون مانند جاکفشی بگذارند. باز کردن / نظر دهید

2017-12-27 20:01:34 عمادی:
سلام و درود
فرق اين عبارت‌ها چی‌ست؟

«بالعشي و الابكار»
آل‌عمران/۴۱ و غافر/٥٥

«بالغدواة و العشي»
انعام/۵۲

«بالغدو و الاصال»
اعراف/۲۰۵ و رعد/۱۵ و نور/۳۶

«بالعشي و الاشراق»
ص/۱۸



حسبی الله:
سلام علیک
این آیات شریف دلالت بر ابتدا و انتهای روز یعنی هنگام صبح و عصر دارند و معانی برخی از واژه‌ها به یکدیگر نزدیک است و نیز درباره معانی بعضی از آنها میان مفسران و واژه پژوهان اختلافاتی وجود دارد.
برای نمونه واژه‌های فوق را میتوان اینگونه معنا کرد:
غداة: ابتدای صبح، از طلوع فجر تا طلوع خورشید
بکرة: ابتدای روز
اشراق: ابتدای روز، هنگام طلوع خورشید
عشیّ: بعد از ظهر تا غروب خورشید مخصوصاً اواخر آن
اصیل: عصر تا مغرب باز کردن / نظر دهید

2017-12-27 19:59:15 Amin Heydari Goudarzi:
سلام روزتون بخیر یک سوال برای بنده پیش آمده
حضرت محمد(ع) خاتم الانبیا کامل ترین انسان هستی یکی از دلایل که رسالتشون تکمیل شد این بود که عاشق تمام مخلوقات پرودگارش بود و هیچ زمان قومش را نفرین نکرد و شد بهترین و آخرین برای خدا.
چطور میشه خدای این پیامبر مخلوقی که خودش خلق کردرو نفرین کنه و متنفر باشه ازش وقتی بهترین بندش این کارو هیچوقت نکرده مگر این نیست که پیامبران آینه خدا هستند؟
خدای محمد اگر نفرین میخواست بکنه برای هدایت فرعون خونخوار حضرت موسی رو نمیفرستاد....

حسبی الله:
سلام علیک. تشکر
همانطور که گفتم آیه مورد بحث در ظاهر به شکل نفرین است ولی در واقع تعبیری کنایی است و منظور از آن بیان شدت نفرت خدای متعال از کافران است وگرنه اگر خدا واقعاً نفرین می‌کرد و می‌فرمود مرگ بر کافران، تمام کافران بلافاصله میمردند زیرا نفرین خدا قطعاً واقع میشود.
اما این مطلب که یکی از دلایل رسالت پیامبر اکرم(ص) این بود که او عاشق تمام مخلوقات بود مطلب درستی نیست. البته خدای متعال و پیامبران الهی(ع) دوست دارند همه انسانها به راه توحید هدایت شوند ولی کسانی که استکبار میورزند و راه کفر در پیش میگیرند، خدای بزرگ و تمام پیامبران از آنها متنفر و بیزارند و پیامبر اکرم(ص) از این قاعده مستثنا نیست: وَ أَذَٰنٌ مِّنَ ٱللَّهِ وَ رَسُولِهِۦٓ إِلَی ٱلنَّاسِ يَوْمَ ٱلْحَجِّ ٱلْأَكْبَرِ أَنَّ ٱللَّهَ بَرِیٓءٌ مِّنَ ٱلْمُشْرِكِينَۙ وَ رَسُولُهُۥ (توبه ۳) چنانکه در آیه دیگری به پیامبر فرمان داده که با کافران و منافقان جهاد کرده و با آنان با سختی و درشتی برخورد کند: يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِیُّ جَٰهِدِ ٱلْكُفَّارَ وَ ٱلْمُنَٰفِقِينَ وَ ٱغْلُظْ عَلَيْهِمْۚ (توبه ۷۳) باز کردن / نظر دهید

2017-12-23 06:38:48 Ali reza Moterassed:
با سلام خدمت استاد بزرگوارم
در صورت امکان شرحی بر آیه 17 سوره عبس بفرمائید ممنون می شوم .
قُتِلَ الْإِنْسَانُ مَا أَكْفَرَهُ
مرگ بر اين انسان، چقدر کافر و ناسپاس است!
با تشکر

حسبی الله:
سلام علیک. تشکر
واژه انسان درآیات بسیاری از قرآن کریم درباره کسانی به کار میرود که جنبه روحی و معنوی خود را فراموش کرده و تمام توجه و همتشان معطوف به جنبه مادی و جسمانی و دنیایی خودشان است. چنین انسانهایی تنها برای دنیا کار میکنند و هدفشان در زندگی، خوش گذرانی و رسیدن هرچه بیشتر به لذتهای مادی و ثروت و شهرت است.
در این آیه نیز منظور از انسان چنین افرادی هستند و خدای متعال آنان را نفرین میکند و میفرماید مرگ بر انسان که با وجود آنکه نعمتهای خدا بر وی کاملا آشکار است و اگر دقت کند تدبیر الهی و ربوبیت او را بر خودش به خوبی میبیند و درک میکند، با این حال راه ناسپاسی و کفر را در پیش گرفته و برای خدای متعال در ربوبیت و عبادت شریک قائل میشود.
تعبیر مرگ بر انسان تعبیری کنایی است و منظور از آن این است که خدای بزرگ از چنین انسانی به شدت بدش می‌آید و متنفر است. باز کردن / نظر دهید