حذف فساد هم مشکلات اقتصادی را حل نمی‌کند! عموما اینطور تصور م | اکوتوپیا(پوریا بختیاری)
حذف فساد هم مشکلات اقتصادی را حل نمی‌کند!
عموما اینطور تصور می‌شود که علت وجود مشکلات اقتصادی، به خاطر مسئولین و دولتمردان فاسد است. اگر دولت فاسد نباشد مشکلات اقتصادی تماما برطرف می‌شود. اما این تصور درستی نیست. برای تفهیم بهتر بد نیست تاریخ اندونزی و تانزانیا را مرور کنیم.
“اندونزی در زمان یک رئیس‌جمهور فاسد رشد کرد و تانزانیا در زمان رئیس‌جمهوری درستکار از هم پاشید.”
در سال ۱۹۶۸، اندونزی دارای یک دولت فاسد و پر از مشکلات اقتصادی بود. در آن سال، پرزیدنت سوهارتو با یک کودتا کنترل کشور را به دست گرفت و هزاران نفر از مخالفان را کشت و دولت را با آدم‌های منصوب خودش پر کرد.
سیاست‌های سوهارتو در اندونزی، به همان اندازه که وحشیانه بود، از نظر اقتصادی کاملا عاقلانه بود. او مرزهای اندونزی را به روی تجارت بین المللی و کشتیرانی باز کرد، سرمایه‌گذاری خارجی را جذب کرد، فقر را کاهش داد و به سرعت بودجه کشور را متعادل کرد.
در تانزانیا از سال ۱۹۶۴ تا ۱۹۸۵، ژولیوس نایرره رئیس جمهور این کشور بود. نایرره برخلاف بسیاری از حاکمان فاسد آفریقایی معلمی درستکار بود ولی متاسفانه تصمیمات ضعیف او به عنوان رئیس‌جمهور منجر به رکود اقتصادی شد. نایرره سعی کرد در تانزانیایی خودکفا ایجاد کند و بر همین اساس مرزهای کشور را به روی تجارت آزاد و سرمایه‌گذاران خارجی بست.
نایرره در تانزانیا، کشاورزی را دولتی کرد که این کار منجر به فساد گسترده در زمینه توزیع کالاهای کشاورزی شد. این تصمیم منجر به یک قحطی سراسری شد و نایرره در نهایت مجبور شد از نظرات خود در مورد کشاورزی دولتی دست بکشد.
سرنوشت تانزانیا و اندونزی نشان می‌دهد که حتی فساد حاکمان سیاسی رونق و فروپاشی یک اقتصادی یک کشور را تعیین نمی‌کند. موضوع مهم کارآمدی و سیاست‌های اقتصادی کلان حاکمان است نه اخلاق آن‌ها!
