چرا یک سری از کشورها ثروتمندترن و یه سری دیگه فقیر؟در طول تاریخ این سوال برای همه ما مطرح بود که چرا بعضی کشورها ثروتمند می‌شن و بعضی‌های دیگه فقیر؟ آیا داشتن منابع طبیعی نفت و طلا باعث می‌شه یک کشور ثروتمند بشه؟
بیشتر مردم این طور فکر می‌کنن. در نظر بیشتر مردم داشتن طلا و مس و نفت به معنای ثروتمند بودن یک کشوره. اما در واقعیت این طوری نیست. سیرالئون با غنی‌ترین منابع الماس و طلا یک کشور به شدت فقیره و ژاپن بدون منابع طبیعی یک کشور ثروتمند.
یک مثال خوب دیگه آرژانتینه.
منابع طبیعی آرژانتین تغییری نکردن. اما این کشور که زمانی بعد از آمریکا و انگلستان، یکی از بزرگ‌ترین قدرت‌های اقتصادی جهان بود، به یک باره در فهرست کشورهای فقیر قرار گرفت. چی عوض شده بود؟
موضوع از این هم عجیب‌تره. به نظر میاد برای ثروتمند شدن کشور، باید مرزها رو بست، از صادرات حمایت کرد اما اجازه نداد ارز از کشور خارج بشه و باید واردات رو محدود کرد.
پس چرا کشورهایی که این کار رو می‌کنن، فقیر می‌شن؟
آدام اسمیت در سال ۱۷۷۶ در کتاب ثروت ملل، به ما نشون داد که راز ثروتمند شدن کشورها در کار، تجارت آزاد و بازار آزاده. ژاپن ثروتمندتر از سیرالئونه، چون تولید بیشتری داره و با دنیا به مبادله می‌پردازه.
ژاپن ثروتمنده چون شما می‌تونی هر چیزی که دوست داری رو تولید کنی و بفروشی.
کتاب ثروت ملل به ما می‌گه دولت‌ها باید نقش نظارتی داشته باشن. امنیت رو فراهم کنن. مطمئن بشن که همه فرصت برابر دارن. مطمئن بشن کسی نمی‌خواد سر یکی دیگه کلاه بگذاره، اما دولت خودش وارد بازی نمی‌شه، محصولی تولید نمی‌کنه و قیمت‌گذاری رو به بازار آزاد می‌سپره.
به تفاوت بین کره شمالی و کره جنوبی نگاه کنید. کتاب ثروت ملل در مورد تفاوت این دو کشوره. در یک اقتصاد سالم، دولت یک نقش حداقلی داره و این مردم هستن که آزادانه زندگی خودشون رو پیش می‌برن.
می‌خوام بگم ما داریم اشتباهاتی رو تجربه می‌کنیم که در سال ۱۷۷۶ برای مردم دنیا حل شدن. در حالی ما دچار تورم شدید و مزمن هستیم که ۲۰۰ کشور دیگه این مساله رو حل کردن. نمی‌دونم آیا مسئولین ما هرگز کتاب نمی‌خونن؟ یا می‌خونن اما «منافعشون» با ثروت ملت در تضاده!
در کتابخونه اکوتوپیا چکیده کتاب ثروت ملل و کلی کتاب ارزنده دیگه اورده شده:
لینک کتاب ثروت ملل
