راه محبوب شدن در ایران مرحوم شدن است بارها در این چند ساله دی | اکوتوپیا(پوریا بختیاری)
راه محبوب شدن در ایران مرحوم شدن است
بارها در این چند ساله دیده‌ایم که وقتی در ایران شخصی فوت می‌شود محبوبیتش بالا می‌رود و افراد مختلف در مدح او صحبت‌های مختلفی می‌کنند و حتی سعی می‌کنند از او یک اسطوره بسازند. تفاوتی هم ندارد این شخص یک سلبریتی اینستاگرامی باشد یا بازیگر درجه چندم سینما یا یک مسئول مملکت.
طبیعتا هیچکس از مرگ هم نوع خود خوشحال نمی‌شود ولی چرا اسطوره سازی؟ این مورد وقتی بدتر می‌شود که این شخص فوت شده در دوران زنده بودن خود کارهای اشتباه زیادی انجام داده و سهوا یا عمدا برای افراد زیادی مشکل ایجاد کرده!
ابراهیم رییسی هشتمین رییس جمهور ایران بود که اشتباهات بسیاری داشت و با هر متر و معیاری حساب کنیم نمی‌توانیم او را قدیس محسوب کنیم که بخواهیم حالا اندیشه‌های او را ترویج دهیم… کدام اندیشه؟
عملکرد رییسی در قبل از دوران ریاست جمهوری و کارهای دهه شصتش به کنار، در همین دوران دو و نیم ساله مدیریت او شرایط بسیار بد شد و این بر هیچکس پوشیده نیست، اعداد و ارقام را نمی‌توان مخفی کرد. دلار، طلا، مسکن، خودرو، کالاهای مصرفی و ضروی همگی در این دوران بیش از سه برابر شدند. فسادهای بزرگی مثل چای دبش و افشای نامه مخفیانه ۱۷ اردیبهشت بورس و بسیاری از موارد دیگر هم در دولت او رقم خورد. این موارد دستاورد محسوب می‌شود؟
کدام یک از وعده‌های انتخاباتی رییسی عملی شد؟ ساخت چهار‌میلیون مسکن؟ اینترنت رایگان برای دهک‌های پایین جامعه؟ رونق اقتصادی فضای مجازی؟ اصلاح نظام بانکی؟ از بین بردن فقر مطلق؟ ایجاد گشت ارشاد برای مدیران؟ رفع مشکلات بورس؟ کنترل قیمت دلار؟ احیای برجام؟ عادلانه سازی قیمت خودرو؟ تک رقمی کردن تورم؟
کسانی که تلاش می‌کنند از ابراهیم رییسی اسطوره بسازند بر روی تقوا و دین داری او تاکید می‌کنند. این مورد در تخصص من نیست و صلاحیت آن را ندارم که بخواهم تایید یا رد کنم ولی می‌دانم شهید چمران در آن دوران معتقد بود: “کسی که تخصص ندارد و کاری را می‌پذیرد بی تقواست”
ابراهیم رییسی کسی بود که در زمان اشتباه در مکان اشتباهی قرار داشت و نتیجه‌‌اش بدتر شدن شرایط برای ما مردم بود. به نظرم اگر به جای اینکه تلاش کنید از او اسطوره بسازید و او را مقدس جلوه دهید، عملکرد او را آینه عبرت آیندگان قرار دهید احتمالا نتیجه بهتری خواهید گرفت
واقعا رییسی شانس آورد که شهید شد و به اسطوره تبدیل شد، چون اگر زنده می‌ماند زیر بار انتقادات فراوان پس از دولتش کمر خم می‌کرد. شاید هم مثل روسای قبلی رد صلاحیت و گوشه گیر می‌شد.
باور کنید اگر احمدی نژاد و روحانی هم در زمان ریاست جمهوریشان شهید می‌شدند امروز به جای انتقاد به آن‌ها از القاب امیرکبیر و احمد قوام السلطنه و کوروش کبیر زمانه یاد می‌کردند و اندیشه‌هایشان را ترویج می‌دادند.
