تصور کنید در اینستاگرام پست مورد علاقتون رو میبینید و این موضو | اکوتوپیا(پوریا بختیاری)
تصور کنید در اینستاگرام پست مورد علاقتون رو میبینید و این موضوع رو برای دوستتون تعریف میکنید و دوستتون نظری کاملا مخالف شما میده، طبیعتا ناراحت میشید، شب میرسید منزل و برای همسرتون ماجرا رو تعریف میکنید، دیدگاه دوستتون رو چطور توصیف میکنید؟ احمق، دیوانه، خنگ نفهم و…
این مدل دیدگاه شما نوعی تبعیض برعلیه معلولیت هست که بهش میگن توانایی‌گرایی! توانایی‌گرایی یعنی ماها باور داریم که توانایی‌های معمولی برتر هستن. این دیدگاه در قالب یک نگرش، کلیشه یا یک اظهار نظر یا رفتار توهین آمیز آشکار ظاهر میشه. مثلا میگیم “فلانی از نظر عاطفی فلجه”
نکته مهم اینجاست: “توانمندی بزرگتر از زبان است”
توانایی‌گرایی باعث چی میشه؟ ۱.تعصبات، ناخودآگاه ما رو آشکار میکنه یعنی نگرش ما نسبت به معلولیت در زبانی که استفاده میکنیم نمایان میشه. مثلا ممکنه در ظاهر برات فرد معلول و عادی فرقی نکنه ولی وقتی حرف می‌زنی ناخودآگاهت آشکار میشه
۲.باعث به وجود اومدن سوگیری مضر در مورد ناتوانی میشه، وقتی با معلولیت به عنوان یک شوخی، استعاره یا تعبیر رفتار میکنید، شما در حال گسترش این ایده هستید که غیرانسانی کردن و انگ زدن به معلول خیلی عادیه، از طرفی با تکرارش خود معلول هم این رو به صورت درونی میپذیره
۳.شما وقتی به جای ابراز عقیده یا ایده به توانایی‌های جسمی و ذهنی یک نفر حمله میکنید، بیشتر به افراد دارای معلولیت انگ می‌زنید. مثلا میگیم ”ترامپ با موهای زردش، قانون احمقانه مهاجرت رو وضع کرد” ما داریم درباره سیاست مهاجرت اظهار نظر میکنیم ولی بیشتر به یک معلول داریم انگ میزنیم.
راه حل چیه؟ ۱.ناتوانی اطرافتون رو بپذیرید، سعی نکنید ناتوانی رو برطرف کنید، سعی کنید ظلم و دیدگاه رو اصلاح کنید ما باید از این طرز فکر که یک معلول "چیزی کمتر از بقیه" داره، خارج بشیم، اینجاست که تبعیض شروع می شود. بیش از یک میلیارد نفر در سراسر جهان، دارای نوعی معلولیت هستند.
۲.یاد بگیرید، یاد بگیرید، یاد بگیرید. دایره لغاتتون رو گسترش بدید و تلاش کنید بیشتر شنونده باشید تا حرف بزنید این باعث میشه به تعصباتتون بیشتر آگاهی پیدا کنید به دنبال مقالات، کتاب‌ها، ویدیوها، پادکست‌ها و سایر آثار نویسندگان و فعالان معلول باشید.
۳.در مورد هویت افراد به فرضیاتتون توجه نکنید به عبارتی وقتی از هویت کسی مطمئن نیستید، فقط بپرسید. مثلا اگه کسی در تشخیص رنگ ها مشکل داره سریع به این فکر نکنیم که کور رنگی داره، بپرسیم ازش این خودش یک نوع احترام هست!
۴.وقتی اشتباه می کنید، واقعاً عذرخواهی کنید. وقتی کسی به شما میگه چیزی بی‌احترامیه، لازم نیست بپرسید چرا این حرف، شوخی یا.. شما چرا بی احترامیه اون فرد آسیب دیده و این مشکل رو شما در قالب یک کنایه جک یا.. دارید تعریف میکنید پس باید عذرخواهی کنید بجای توجیه کردن.
