فاجعه متروپل و قانون حمورابی در گذشته‌های خیلی دور در سرزمین | اکوتوپیا(پوریا بختیاری)
فاجعه متروپل و قانونحمورابی
در گذشته‌های خیلی دور در سرزمین بابل قانونی تصویب شد به نام قانون حمورابی. این قانون بندهای مختلفی داشت یکی از بندها این بود که: “اگر معمار خانه‌ای بسازد، خانه خراب شود و صاحب‌خانه بمیرد، معمار باید کشته شود.” نسیم طالب در کتاب پوست در بازی مفصل به این موضوع پرداخته و میگه اگه تصمیمی میگیری باید پای خودتم گیر باشه و ریسک این تصمیمت رو بپذیری و پای سود و ضرور تصمیمت بایستی، نمیشه حرفی بزنی یا کاری کنی ولی تاوان این تصمیم اشتباه رو دیگران بدن نسیم طالب میگه وقتی کسی برای دیگران تصمیم میگیره یا بهشون مشاوره میده ولی در عواقب تصمیم‌گیریش دخیل نیست و دچار ضرری نمیشه، ممکنه تصمیماتش عواقب خطرناکی برای دیگران داشته باشن. نسیم طالب میگه پوست در بازی مانع گستاخیه اگه آدما پوستشون تو بازی نباشه واقعیت‌ها(سیستم‌ها) وسط میان، این سیستم‌ها هستند که افراد رو حذف می‌کنن یا اجازه میدن هنوز در سیستم باقی بمونن. مشکل اصلی ما در سیاست و اقتصاد هم همینه، تصمیم‌های اصلی رو کسایی میگیرن که پوستشون تو بازی نیست، طبیعتا تاوان تصمیم‌هاشون رو هم خودشون نمیدن نتیجه چیه؟ نتیجه میشه فاجعه متروپلی که امروز شاهدش هستیم. قانون حمورابی برای قرن ۲۱ زیادی خشنه، نشیم طالب میگه نه سلب مسئولیت امروزی خوبه و نه کشتن معمار. حالت مناسب جاییه که افراد در مسئولیت کارها و مشاوره‌هاشون دخیل باشن. چیزی که ما در کشورما دقیقا برعکسه در کشور ما افرادی که تصمیم میگیرن نه تنها پوستشون تو بازی نیست، بلکه تصمیم‌های اشتباهشون رو حتی گردن هم نمیگیرن و دوباره بعد از مدتی سمت‌های سازمانی دیگری میگیرن، در ماجرای پلاسکو ، سدگتوند، خشکی ارومیه و زاینده رود، هواپیمای اوکراین و… پوست چه کسی در بازی بود؟ کدام مسئول استعفا داد یا اخراج شد؟ هیچکس، پوست هیچکس در بازی نیست
