پوکساید

2022-03-20 19:22:19 #آرزو‌ی‌_‌سال_‌نو

و من در خویش، جوری هستم که حتی نمی‌توانم برایت زندگی آرزو کنم که بی‌خزان و بی‌زمستان باشد. نمی‌توانم بگویم سالی پر از فقط شادی و موفقیت داشته باشی.

من و تو می‌دانیم که زندگی بسیار زیبا، امّا دشوار و شکننده است! می‌دانیم ازین بهار تا آن بهار، فاصله‌ای است؛ پر از ماجراهای تلخ و شیرینی که بسیاری از آن‌ها خواست و انتخابِ ما نیستند، امّا گریز ناپذیرند.

نمی‌خواهم بگویم تو را به خدا می‌سپارم و خیالت راحت باشد که خدا نمی‌گذارد هیچ اتفاق بدی برایت رخ دهد! چون می‌دانم که ناخواستنی‌ها، همانقدر فراوانند که سپردن‌های نارس و فهم ناشدهٔ ما!

دیگر آنقدر بزرگ شده‌ایم که بفهمیم در هفت سین، چیزهایی را می‌چینیم که هراسِ نبودن، کم شدن یا از دست دادنشان را داریم. آنقدر تجربه داریم که درک می‌کنیم، مردم این بهانه‌های خوشرنگ و شاد را همچون فرصتی مهم تلقی می‌کنند؛ برای اینکه، خودشان را به آن راه بزنند؛ که انگار قرار است زندگی طبق آرزوها، شادباش‌ها، تبریکات، تهنیت‌ها و مبارک‌بادهای ما بچرخد! (و شاید این خود نمایش قدرت اُمید در انسان باشد، که به رویارویی هر احتمالی، با لبخند میرود!)

می‌دانی! میخواهم اینبار برایت آرزویی کنم که تو را در تمام فُصولِ زندگی، در سرما و گرمایِ روزگار، در تمام باران‌ها، برف‌ها، طوفان‌ها، خشکسالی‌ها، شکست‌ها و موفقیت‌ها، شادی‌ها و غم‌ها، از دست دادن‌ها و به دست آوردن‌ها؛ در امان قرار دهد!

آرزو می‌کنم، آنقدر به خودت رسیده باشی و برسی؛ آنقدر خدا در خودت داشته باشی و بیابی، و آنقدری در قلبت آگاهی و در ذهنت روشنایی باشد و بیاید که؛ تمام زندگی را -هرطور که پیش رود- مشتاقانه، اُمیدوارانه، سرافرازانه و عاشقانه، زندگی کنی!

تو نیز مرا همین آرزو کن

@poxide5 باز کردن / نظر دهید

2022-03-20 18:43:42 واستون حال خوب آرزو می‌کنم باز کردن / نظر دهید

2022-03-20 18:42:34 عیدتون مبارک... باز کردن / نظر دهید

2022-03-13 13:37:32
آدمهایی را دیده ام که هر روز حال خوب خیرات میکنند.
همان هایی که غصه هایشان را برای خودشان نگه میدارند و شادی هایشان را تقسیم میکنند،
ترجیح میدهند هر روز صبح انرژی های مثبتشان را زودتر از خود بیدار کنند و انرژی های منفی شان را رها کنند تا بخوابند.
از قلب مهربانشان، پرنده ها کنارپنجره شان لانه میکنند و هر روز صبح برایشان از عشق میخوانند...
همانهایی که لبخندشان را از دختر بچه ی ماشین کناری دریغ نمی کنند،
از کنار پیرزن عابر بی تفاوت نمیگذرند.
حتی مورچه ها و گربه های کوچه شان هر روز از مهربانیشان سهم دارند.
گمان کنم خدا هرشب بالای سرشان اسپند دود میکند و صبح ها با نوازش پروانه ها بیدار میشوند...

#ناهید_آقاطبا

@Poxide5 باز کردن / نظر دهید

2022-03-08 13:19:35 چون وقت و هوا، وقت و هوای این ترانه‌ست.

@poxide5 باز کردن / نظر دهید

2022-03-08 13:18:15 یک هنر بزرگی هم هست که ندارم، و خیلی از شما هم ندارید احتمالا. هنر " به اندازه بودن" برای دیگران. من؟ خرفت. یا آنقدر کمم که فراموش میشوم، یا آنقدر زیاد که دلزده میکنم . یا آنقدر دور از دسترس که غریبه، با آنقدر نزدیک که دستمالی شده و سطحی و بی اهمیت و بی هویت و بیهوده و بی حرمت و بی جایگاه و بی اعتبار. استادم در زمینه تخریب خودم، پیش هرکسی.
باور کنید که هنر مهمی است این توانایی به اندازه بودن .... نه فقط در رابطه عاطفی. نه. اتفاقا قسمت مهمترش در روابط اجتماعی است، در رفاقتها، در مراودات کاری، در گپ های حرفه‌ای، در روابط مشترک با کسانی که نزدیکند اما صمیمی نیستند، هرکجا.
زیاد که باشی، کم کم بدل میشوی به تفاله خودت. وقتی بقیه را مطمئن میکنی که هستی، که بودنت تضمین شده است، آن وقت است که اهمیت بودنت کمرنگ و کمرنگ تر میشود. کم کم حتا شان و منزلت خودت را هم ازدست میدهی. نظرت دیگر چندان مهم نیست، حتا اگر در حوزه تخصصی تو بحث کنند. و ممکن است احترام هم نداشته باشی. و این قصه ادامه دارد تا وقتی که متوجه میشوی از یک جمع دوستانه، از یک قرار مشترک، از یک دورهمی صمیمانه ، از یک بحث مهم تویی که حذف شده ای و کسی حواسش نبوده بودن تو را تمدید کند ....
در روابط عاطفی؟ آخ. اینجا که دیگر این مهارت "به اندازه بودن" کلیدی است. من ندارم. من هیچوقت حرف مادربزرگم را یاد نگرفتم که میگفت عسل هم که باشی، زیاد که باشی دل را می زنی. هیچوقت عسل نبوده ام، اما همیشه دل را زده ام ....

#حمیدسلیمی

@poxide5 باز کردن / نظر دهید

2022-03-06 23:58:43 #پوکساید

پرنده پرسید وقتی دلتنگ می شوی چه میکنی؟
کرگدن گفت: دلتنگ؟
پرنده گفت وقتی دلت یک نفر را بخواهد که نیست.
کرگدن گفت: دلم کسی را نمی خواهد. حالا تا باران شدیدتر نشده برو، ابرهای سیاه را نمی بینی؟
پرنده حرفی نزد، پر کشید و رفت.
بعدتر کرگدن از فرشته مهربان خیال پرسید: بر نمی گردد، نه؟
فرشته غمگین نوازشش کرد و گفت: نه.
کرگدن آرام زمزمه کرد چه حیف، دلم گرم می شد وقتی می خندید. حیف که باران داشت شدیدتر میشد، وگرنه میشد که بماند.
فرشته آرام نوازشش کرد، بعد لالایی محزون زنان کرد را برایش خواند.
کرگدن چشمهایش را بست، و فهمید دلتنگی یعنی شوق دیدن منظره ای ناممکن...
ابرها کم کم از آسمان به گلویش کوچ می کردند، و فرشته خوب می دانست این عاصی غمگین دیگر هرگز از ته دل نخواهد خندید...

#حمیدسلیمی

@poxide5 باز کردن / نظر دهید

2022-03-06 23:40:02 بترسید از آن روزی که ذهنتان درگیر شخصی شود که شما هیچ کجای ذهنیات او نیستید :) باز کردن / نظر دهید

2022-03-02 23:07:19 رها کن بره رفیق
رها کن بره....

@poxide5 باز کردن / نظر دهید

2022-03-02 23:04:54 تنهایی من به سرش می‌زند،
تا با تنهاییِ تو به صحبت بنشیند.

#خورخه_لوئیس_بورخس

@poxide5 باز کردن / نظر دهید