فردی را در نظر بگیرید که می خواهد دستگاهی را اختراع کند.
وی ابتدا دستگاه را در فکر خود می آفرینند با این ایده که کار بخصوصی را می تواند انجام دهد. ما با این کار خواستار موجودیتی ذهنی می شویم، آن را باور می کنیم و به آن وجود ذهنی می بخشیم. اقدامات لازم برای متجلی ساختن آن در عالم ظاهر در درون آغاز می شود. بدین ترتیب می بینیم که وقتی استادی می گوید برای داشتن باید بخواهیم و باور کنیم، به حقیقتی الهی اشاره دارد.
تا در درجه اول به چیزی وجود ذهنی نبخشیم، امکان ندارد وجود فیزیکی پیدا کند.
@ppolsazi
