«زندگی بد» را نمی‌توان با «مفاهیم بد» درست زیست حسام سلامت | Prolegomena تمهیدات
«زندگی بد» را نمی‌توان با «مفاهیم بد» درست زیست حسام سلامت
خیلی وقت‌ها برخی کلمات شما را کلافه می‌کنند و بعضی مفاهیم حوصله‌ی شما را سر می‌برند. احتمالاً هر یک از ما در مراودات کلامی روزمره در سطح شهر، در جمع دوستان، در محافل فکری و در شبکه‌های اجتماعی این دست کلافگی‌ها را به دفعات تجربه کرده است. تا جایی که به من مربوط می‌شود، مدتی است که از فراوانی فزاینده‌ی آنچه مایلم «مفاهیم منفی» بنامم حسابی خسته شده‌ام. به نظرم می‌رسد اهم کلمات و واژگانی که اینروزها به اتکای آنها زندگی‌ها‌مان را بیان می‌کنیم عمیقاً بوی ملال، رکود، استیصال و خمودگی می‌دهند. عجیب هم نیست. به هر حال مفاهیم از ماتحت آسمان سرازیر نمی‌شوند و در خاک سرد و گرم زندگی واقعی و اوضاع و احوال بالفعل ریشه دارند و به نوعی، اگر مُجاز باشم به زبان هگلی بگویم، «بازتاب وساطت‌یافته»ی یک زمین تاریخی‌اند. به بیان ساده‌تر، دلمردگی زندگی زبان را هم دلمرده می‌کند. به تعبیر سرراست‌تر: زندگی و زبان یکی و همان‌اند، بی هیچ فاصله‌ای. یک زندگی شورمندانه پابه‌پای خودش به زبان طراوت و شور می‌بخشد و یک زبان فروبسته و مأیوس زندگی را در خودش حبس می‌کند و از تک و تا می‌اندازد.
