فرزندان به ما می‌آموزند که عشق در خالصانه‌ترین شکل خود، نوعی خدمت‌رسانی است.
ما عادت کرده‌ایم دیگران را دوست بداریم در عوضِ کاری که بتوانند برایمان انجام دهند، در عوضِ توانایی‌شان در سرگرم کردن، شیفته کردن و آرام کردن ما. اما نوزادان دقیقاً هیچ کاری از دستشان بر نمی‌آید. آن‌ها به ما می‌آموزند که بخشنده باشیم بدون انتظار دریافت چیزی در عوض، تنها به این خاطر که کسی شدیدا نیازمند کمک است و ما در موقعیتی هستیم که می‌توانیم کمک کننده باشیم.
و اینکه عشق حقیقی باید دربردارنده‌ی تلاشی مداوم باشد تا هر چیزی را که هر زمانی اتفاق می‌افتد، ورای ظاهر بغرنج و ناپسندش، با نهایت سخاوت تعبیر کنیم.
پدر و مادر باید پیش‌بینی کنند که هر گریه‌ای، ضربه‌ای، ناراحتی‌ای یا عصبانیتی واقعاً به چه چیزی مربوط می‌شود و چیزی که این پروژه‌ی تعبیر و تفسیر را متمایز می‌کند و آن را از چیزی که در رابطه‌ی معمولی بزرگسالی اتفاق می‌افتد متفاوت می‌کند، گذشت موجود در آن است.
#سیر_عشق
#آلن_دو_باتن
@ProxyLegram
