هیچ کس نمی داند عشق چیست،
عشق به این آسانی که مردم فکر میکنند شناخته نمی شود.
اساساً آنچه که مردم عشق می نامند ترس از تنها بودن است.
آنها صرفا به دیگری نیاز دارند و این چیزی است که مردم عشق نام می نهند.
آنها احساس تنهایی میکنند و تنهایی شان را میخواهند با دیگری پر میکنند. آنها خودشان را با دیگری مشغول و سرگرم می کنند و به یکدیگر می چسبند تا تنها نباشند.
حداقل دیگر درد تنهایی را ندارند و گذشته را فراموش میکنند. و این را عشق می نامند
و زمانی که آن دیگری می رود، دوباره شروع به احساس تنهایی میکنند و در جستجوی کسی دیگر می روند تا در کنارش آسوده شوند.
این عشق نیست نیاز است، گدایی استتو مثل کویر خشک و خالی هستی و حتماً باید با دیگری باشی
و در چنین حالتی، آن دیگری چیزی جز سراب نیست
عشق واقعی فقط وقتی شروع می شود که تو کسی را برای ارضای نیازهایت و یا فرار از تنهایی ات نخواهی، بلکه در تنهاییت چنان از محبت و آرامش و شادی سرشار و ارضا هستی که به دنبال کسی هستی تا آنها را با او سهیم شوی.
عشق واقعی فقط زبانِ بخشیدن و سهیم شدن را میداند نه زبانِ گرفتن را...
#اشو
@ProxyLegram
