السلام ای سبب سینه تنگم ارباب
سـلام مـاه مُحـرّم، مُحـرّم آوردی
دوبـاره بویِ عـزا، بویِ ماتم آوردی
چه شورشی همه زانویِ غم بغل دارند
چـه رستخیزِ عظیمی فراهـم آوردی
دوباره هیـأت و خیمه، كتیبه و پـرچم
بـرای گریـه بساطی فـراهم آوردی
به رویِ شانۀ تو كوله باری از اشك است
بـرای زخـمِ تنـش باز مَرهم آوردی
دوازده نـفسِ آهِ محتشم بـس نیست؟
كـه قـابِ مقتلِ سُـرخِ مُـقرّم آوردی
ز هر طرف به تنش ابـرِ زخـم می بارد
یكی به شِـمر بگویـد كه دست بـردارد
السلام عليك يا اباعبدالله الحسین
