در افسانه‌های کهن ایرانی و هندی از دارویی یاد شده که مرده را زنده می‌کند. در کتاب #عجایب_المخلوقات اثر زکریای قزوینی آمده که انوشیروان دادگر این قصه را شنید. پیگیر یافتن آن دارو شد. فهمید مردی در کوههای سرندیب (هند) از آن خبر دارد. خدم و حشم پادشاه رفتند و پیدایش کردند. مرد گفت:
«این دارو من می‌دانم، و آن نیست مگر حکمت که دلهای مرده زنده کند.»
شبیه این داستان را فردوسی حکیم هم نقل کرده که حکمت زنده کننده‌ی انسان است:
به دانش بود بی‌گمان زنده مرد
چو دانش نباشد به گردش مگرد.
دکتر آروین آذرگین
@qohappiness
