به گزارش ایسنا و به نقل از تی ای، سرنشینان ایستگاه فضایی بین‌ا | چالش کوانتومی، نگاهی نو به زندگی
به گزارش ایسنا و به نقل از تی ای، سرنشینان ایستگاه فضایی بین‌المللی به دلیل دشواری در ارسال آب به فضا، باید آب آشامیدنی خود را با تصفیه ادرار و فاضلاب تامین کنند. در این مطالعه که به رهبری "جوسئون یانگ" از دانشگاه ایالتی آریزونا انجام شده است، محققان به ضرورت حفاظت از آب پاک برای ماموریتهای فضایی پرداختهاند.
یکی از موضوعات قابل توجه در مورد زندگی در "ایستگاه فضایی بین‌المللی"این است که افراد ساکن آن، آب آشامیدنی خود را از تصفیه فاضلاب تامین می‌کنند زیرا پرتاب ذخایر آب، هوا یا هر نوع تجهیزات دیگری برای کمک به زندگی در ایستگاه فضایی بین‌المللی و بازگرداندن تجهیرات استفاده شده به زمین، کاری پرهزینه است که باید بارها تکرار شود.
به دلیل وجود چنین مشکلاتی، سرنشینان ایستگاه فضایی بین‌المللی، یک سیستم تصفیه آب دارند تا با کمک آن، ادرار، رطوبت کابین و فاضلاب را تصفیه کنند و آن را به عنوان آب آشامیدنی تمیز، دوباره به کار ببرند.بدون وجود چنین فرآیندی، باید سالانه حدود ۶۸۰۳ کیلوگرم آب و مواد مصرفی از زمین پرتاب شوند تا زندگی سرنشینان ایستگاه فضایی بین‌المللی را تضمین کنند.
محققان طی این مطالعه باکتریهای مختلفی را که با گذشت زمان از آب آشامیدنی ایستگاه فضایی بین المللی جدا شده بودند را مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار دادند.
دانشمندان قصد داشتند دریابند که چگونه ویژگی‌های میکروبی که برای سلامتی اختر شناسان و یکپارچگی زیستگاه فضایی مهم هستند، در طولانی مدت و هنگامیکه در معرض شرایط ریز گرانش قرار میگیرند، ممکن است تغییر کنند. با این حال بررسی این موضوع بسیار دشوار است زیرا نشان داده شده است که سازگاری میکروب با شرایط ریزگرانش، ویژگی‌های باکتری را به طور چشمگیری تغییر میدهد.
