ﺭﻭﺯﯼ ﺳﮕﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﺩﺭ ﭼﻤﻦ ﻋﻠﻒ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩ.
ﺳﮓ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭ ﭼﻤﻦ ﮔﺬﺷﺖ.
ﭼﻮﻥ ﺍﯾﻦ ﻣﻨﻈﺮﻩ ﺭﺍ ﺩﯾﺪ ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩ.
ﺁﺧﺮ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺪﯾﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺳﮓ ﻋﻠﻒ ﺑﺨﻮﺭﺩ.
ﺍﯾﺴﺘﺎﺩ ﻭ ﺑﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﮔﻔﺖ : ﺍﻭﯼ ! ﺗﻮ ﮐﯽ ﻫﺴﺘﯽ؟ ﭼﺮﺍ ﻋﻠﻒ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﯼ؟!
ﺳﮕﯽ ﮐﻪ ﻋﻠﻒ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﺎﺩ ﺩﺭ ﮔﻠﻮ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﮔﻔﺖ:
ﻣﻦ؟ ﻣﻦ ﺳﮓ ﻗﺎﺳﻢ ﺧﺎﻥ ﻫﺴﺘﻢ.
ﺳﮓ ﺭﻫﮕﺬﺭ ﭘﻮﺯﺧﻨﺪﯼ ﺯﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ:
ﺳﮓ ﺣﺴﺎﺑﯽ ! ﺗﻮ ﮐﻪ ﻋﻠﻒ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﯼ؛ ﺩﯾﮕﻪ ﭼﺮﺍ ﺳﮓ ﻗﺎﺳﻢ ﺧﺎﻥ؟
ﺍﮔﺮ ﻻﺍﻗﻞ ﭘﺎﺭﻩ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻧﯽ ﺟﻠﻮﺕ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺑﺎﺯ ﯾﮏ ﭼﯿﺰﯼ؛ ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﻋﻠﻒ ﻣﯽﺧﻮﺭﯼ ﺩﯾﮕﻪ ﭼﺮﺍ ﺳﮓ ﻗﺎﺳﻢ ﺧﺎﻥ؟ ﺳﮓ ﺧﻮﺩﺕ ﺑﺎﺵ ...
ابراهیم یونسی
زمستان بیبهار
@
RADEPAYETARIKH
