2021-07-29 16:51:24
ووکوار، نماد پایداری کرواسی در جنگ بالکان
شاهو صالحشهرهای قدیمی و زیبای بالکان اکنون یک به یک در حال سوختن و تبدیل شدن به هیزم آتشی بودند که لابهلای قرون متمادی هر از چند گاه سر بر میآورد و تنوره میکشید. با مرگ جوزف تیتو، پارتیزان کهنهکار و بعدا ژنرال سیاستباز، ابرهای تیره بار دیگر بر سر بالکان سایه افکندند. تیتو به قول ملیگرایان صرب، درپوشی بود که روغن و آب را داخل بشکه نگه داشته بود و با کنده شدن درپوش، روغن و آب اکنون از هم جدا شده بودند. با شروع دهه ۱۹۹۰ مردمان رنگارنگ قلمرو سابق یوگسلاوی اکنون همه جا ساز استقلال مینواختند، و هر جا که میشد شبه نظامیان صرب با حمایت دولت بلگراد که هنوز خود را دولت فدرال یوگسلاوی مینامید در داخل مرزهای دیگران برای خود قلمرو میساختند.
کرواسی و مردمش که خود را اروپاییترین و صاحب غنیترین فرهنگ بالکان میدانستند، خیلی زود اعلام کردند دیگر در قید تسلط صرب های ارتدکس شرقی نخواهند بود. با وجود احتیاط و مخالفتهای جهانی، کرواتها پارلمان خود را برپا کردند و رای به استقلال و ایجاد یک دمکراسی چند حزبی داده شد. امری که خیلی زود صربها با ایجاد قلمروی موسوم به جمهوری صرب کرانیکار و اعزام واحدهای نظامی به قلمرو کرواتها به آن پاسخ دادند.
کاروان های بزرگ نظامی از بلگراد به قصد سرکوب استقلال طلبان کروات به سوی شهرهای مهم کرواسی به راه افتادند، تا به شبه نظامیان صرب ملحق شوند و از تکرار سرنوشت پادگانهای ارتش ملی یوگسلاوی (JNA) در سایر شهرها جلوگیری شود.
کلید تصرف اسلاوونیا که منطقه شرقی قلمرو کرواسی به شمار میرفت، ووکووار بود، شهر زیبایی که معماری باروک دل انگیز داشت، یادگاری از دوران حکومت هاپسبورگها. ووکوار ۴۵ هزارنفری را ۱۸۰۰ مدافع کرواتش به قلب مقاومت مردمان کاتولیک در اسلاوونیا تبدیل کرده بودند.
مطالعه متن کامل در سایت رادیکال:https://radicalljournal.com/croatia-in-balkans-war/
Please Share This Article
Join Radical | Challenge Your Friends
https://t.me/joinchat/AAAAAFhioi85VlLNL4puQg
473 viewsedited 13:51