دردا که مرگ نه مردن شمع و نه باز ماندن ساعت است نه استراحت آغو | رقص قلم
دردا که مرگ نه مردن شمع و نه باز ماندن ساعت است نه استراحت آغوش زنی که در رجعت جاودانه بازش یابی نه لیموی پر آبی که می مکی تا آن چه به دور افکندنی ست تفاله یی بیش نباشد،تجربه یی است غم انگیز غم انگیز
