چرا وجود ما آدم‌ها با #تفرقه و دعوا تعریف می‌شود؟! چرا نمی‌توانیم باهم باشیم؟ چرا تا به کسی می‌رسیم، ابتدا به دنبال نقاط افتراق هستیم؟!
اگر مبنای ارتباط در جامعه را بر #تفرقه، #جدایی و مرزکشی بگذاریم، در صورتی که یک نفر هم باشیم با خودمان دعوایمان می‌شود. آدم‌ها موجودیت خود را با بحث و درگیری تعریف کردند؛ اگر پرسپولیس نباشد، استقلالی وجود نخواهد داشت. باید مشخص شود شما کدام طرف دعوا هستی؟! این موضوع تبدیل به #فرهنگ شده که موجودیت تو در بودنِ #مخالف است.
مشکل ما این است که آدم‌ها نمی‌توانند در کنار هم زندگی کنند؛ نمی‌توانند باهم بحث نکنند؛ اگر یک روز بحث نکنند، فکر می‌کنند آن روزشان تلف شده است!
نکاتی که برای تمام‌شدن بحث‌ها باید به مردم یاد دهیم: ۱- #انصاف خودت را در قالب و جایگاه انسان‌های اطرافت ببینی. از امام‌صادق(ع) پرسیدند که فلان کار را انجام دهم؟ ایشان فرمودند: اگر این کار را در حق تو بکنند، #راضی هستی؟
شما به چه حقی رفتار طرف مقابل را #قضاوت می‌کنید در حالی‌که نمی‌دانید پشت‌پرده آن رفتار چیست؟ انصاف می‌گوید خودت را در جایگاه طرف مقابل قرار بده؛ ابتدا خودتان را در جایگاه فرد مقابل بگذارید بعد صحبت کنید.
۲- صفر و صدی‌نبودن در جامعه امروز صفر و صدی‌بودن را القا می‌کنند اما سیستم دنیا به‌گونه‌ای نیست که شما همه چیز داشته باشید. در دنیا #بیست یا سفیدمطلق وجود ندارد؛ با نگاه صفر و صدی هیچ فردی در عالم نمره نمی‌آورد. این نگاه جامعه را خراب می‌کند.
۳- #مکتب مکتب آمده تا آدم‌ها باهم #خوب باشند. «قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ تَعَالَوْا إِلَىٰ كَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ...»؛ یعنی تمام اهل کتاب را برای دور هم جمع‌شدن فرا می‌خواند.
قرآن می‌فرماید با این آیاتی که نازل کردیم برخی از شما گمراه‌تر و برخی از شما هدایتمند؛ از بین شما #طالبان و #داعش هم در می‌آید چون شما مبانی اولیه را ندارید، نگاه صفر و صدی دارید و تکفیری هستید.
دین باید عامل #وحدت انسانی باشد. به بهانه #دین حق ندارید انسان‌ها را از دین جدا کنی.
هر چه اختلافات بیشتر باشد، مراسم ختم شلوغ‌تر است چون همه فکر می‌کنند مراسم ختم جای #جبران است. آیا خدا شما را خلق کرده بود که این‌گونه زندگی کنید که بعد از مرگ همدیگر را راضی کنید؟
۴- عشق و نفی قاعده فایده‌گرایی غرب و رنسانس می‌گوید تو و دنیا در جهان اصل هستی پس اگر تو اصل باشی فقط باید دنبال #سود خودت باشی.
یکی از دلایلی که سینمای بالیوود در مقابل هالیوود قد علم کرد این بود که زیر میز فایده‌گرایی زد و مفاهیمی چون #عشق، #ایثار و #گذشت را وارد کرد.
روی #صندوق_صدقات به جای اینکه بگویند آدم باش، #صدقه بده مردم گشنه هستند، برایت فواید صدقه را ردیف می‌کنند تا حس شما را به سمت معنویت تحریک کنند. این مدل عبادت از قول امیرالمومنین(ع) اشکالی ندارد اما بنا نبود که مردم را این‌گونه تهییج و ترغیب کنیم.
#عشق؛ گم‌شده امروز عالم است. همه به دنبال این هستند که چه سودی به آن‌ها می‌رسد حتی به بهانه دین.
اگر ۱۲۴هزار پیغمبر باهم روی کره‌زمین باشند، یک اختلاف پیش نمی‌آید چون #من ندارند. هر چه می‌کشیم از #من است. من یعنی فایده‌گرایی.
اگر در جامعه‌ای دو نفر آرامش خود را برای یکدیگر فدا کنند، بقیه هم یاد می‌گیرند و جامعه به #آرامش می‌رسد.
امام صادق(ع) فرمودند: در جامعه‌ای رنگ‌وبوی آرامش و وحدت را می‌بینیم که جامعه برای همدیگر #خیرخواه باشند. خیرخواهی یعنی اگر کسی پایین‌تر از توست دستش را بگیری و به خودت برسانی؛ اگر کسی هم‌رده توست همان که برای خودت می‌پسندی برای او بپسندی؛ و اگر کسی بالاتر از توست دست او را بگیری و بالا بکشی.
#عشق، من را از بین می‌برد. در عشق‌های مخفی لذتی وجود ندارد چون معشوق خبر ندارد که تو برای عشق به او چه کار می‌کنی؟ عشق‌های امروزی هیچ ربطی به عشق واقعی ندارد. نام یک حس خودخواهی همراه با غریزه جنسی را عشق گذاشته‌اند که اتفاقا بدترین مدل ارتباطی است.
فرقه‌ها و کشورهای مختلف بر اساس منفعت‌گرایی از هم جدا شدند اما این افراد به خاطر اینکه مسائل بالا را در خود حل نکردند، در درون خودشان هم باهم اختلاف دارند.
