آغاز برای طبیعت بی معناست
فقط انسان است که می‌تواند آغازگر باشد
آغاز، مفهومی است انسانی،
که موضعِ اول‌شخص را تثبیت می‌کند،
جهانِ ذهنیِ انسان را بر جهانِ عینی تحمیل کرده
و از همین‌منظر فرخنده است.
فرخنده‌امکانی، که فقط از طریق‌ِ جسارتِ پذیرشِ تغییر، در دسترس قرار می‌گیرد.
هر تغییری امکانی است، برای قطع کردنِ چرخه‌ی تکرار و فرصتی برای آغاز
و هرچه تغییر بزرگ‌تر باشد
آغاز هم بزرگ‌تر و روشن‌تر است
و انسان فقط جایی که آغازگر است
یعنی در مسیرِ خویشتنِ اصیل خویش است.
خویشتنی که وفادار‌ترین به خود است
و تغییر مغتنم‌ترین فرصت برای بازیابیِ خویشتنِ اصیل.
•
با پذیرش و جسارتِ برون‌ایستی
به استقبال تغییراتِ نو
که آغازگرانه سال نو آغاز شود
ره‌سان
۱۴۰۱
